گنجور

رباعی شمارهٔ ۱۵۸

از آمدن بهار و از رفتن دی
اوراق وجود ما همی گردد طی
می خور! مخور اندوه که فرمود حکیم
غمهای جهان چو زهر و تریاقش می

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

از آمدن بهار و از رفتن دی
اوراق وجود ما همی گردد طی
هوش مصنوعی: با آمدن بهار و رفتن زمستان، زندگی و وجود ما نیز همچنان در حال تغییر و تحول است.
می خور! مخور اندوه که فرمود حکیم
غمهای جهان چو زهر و تریاقش می
هوش مصنوعی: شراب بنوش و از غم و اندوه دوری کن، چرا که حکیم گفته است که غم‌های دنیا مانند زهر هستند و برای درمانش باید نوشیدنی خوش‌طعم مصرف کرد.

خوانش ها

رباعی شمارهٔ ۱۵۸ به خوانش داوود ملک زاده
رباعی شمارهٔ ۱۵۸ به خوانش زهرا بهمنی
رباعی شمارهٔ ۱۵۸ به خوانش نازنین بازیان
رباعی شمارهٔ ۱۵۸ به خوانش علی قلندری

حاشیه ها

1386/12/07 15:03
kayvan shokoofan

Gooya dar mesraye nakhoste beyte dovom, "may khor " dorost bashad na "maykhorD"
---
پاسخ: با تشکر از شما، در مصرع مذکور «خورد» با «خور» جایگزین شد.

1392/04/07 16:07
امین کیخا

در باب سنگ کوب کردن در خوردن می با منگ شنیده اید ؟ تا بحال گمان میکردم چون سنگ بر کسی کوبشی حاصل می شود ! گوییا غلت است و از واژهای فرانسوی است که coup یعنی کوبش , حالیا از می منگ بپرهیزیید که به هر لغتی باشد کار را زار میکند!

1392/04/19 15:07
امین کیخا

حکیم که می گویند نخست پنج حکیم یونان است اولی امپدوکلس که امباذقلس به عربی می گویند بعد پیتاگوراس ( فیساغورس) و أرسطو أفلاطون و سقراط هستند ، البته حکیمان جایباش( محل) ندارند ولی حکیم ما هم ابوعلی و رازی وخیام ، سهروردی، فردوسی، ناصرخسرو، نظامی

1392/04/19 15:07
امین کیخا

بر همگان درود ،

1397/09/11 08:12
مهرداد پارسا

حکمای یونان هم به استناد رساله «ضیافت» افلاطون باده می نوشیدند و افلاطون در آثار خود از آن تمجید کرده. نمی دانم چرا برای عده ای باده گساری حکما عجیب است. در هر چیزی افراط مایه تیره بختی است، حتی آب زلال نیز اگر از حد خود خارج شود، همچون سمی مهلک در بدن آدمی عمل میکند و او را در دم می کُشد.

1403/04/10 12:07
حبیب شاکر

سلام بر همراهان معزز 

ای لب زده بر لبان ساغر هر دم 

دانی شود از نوش تو عمر خم کم؟

بی درد منوش باده کاین آب حیات 

باشد به هزار درد کاری مرهم 

سپاس از همه دوستان