رباعی شمارهٔ ۱۴۷
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
رباعی شمارهٔ ۱۴۷ به خوانش داوود ملک زاده
رباعی شمارهٔ ۱۴۷ به خوانش زهرا بهمنی
رباعی شمارهٔ ۱۴۷ به خوانش نازنین بازیان
رباعی شمارهٔ ۱۴۷ به خوانش علی قلندری
آهنگ ها
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
حاشیه ها
یعنی اگر آدم بیکار باشد و دور و بر نیکوان ( ماهرخان و سیمین ساقان و از آن قبیل ) بگردد بمراتب بهتر است که به زرق ( در اینجا تزویر ) زاهد بودن پیشه کند
گویند که دوزخی بود عاشق و مست
قولیست خلاف دل در آن نتوان بست
گر عاشق و مست دوزخی خواهد بود
فردا باشد بهشت همچون کف دست
چه زیبا حکیم، دین داران متعصب و یاوه گو را به تمسخر میگیرد!
همه مست اند و گرد نیکوان می گردند اما عده ای برای کتمان کردن آن زاهدی پیشه می کنند... مستی و گرد نیکان گردیدن اگر عیار بهشتی و جهنمی بودن باشد پس همگی جهنمی اند.
به وضوح این رباعی نقد ریاکاران و متظاهران زمان شاعر است؛ که به زیور اغراق نیز آراسته است در شعر خیام برخلاف شعر حافظ مضمون مقابله با زهاد به ندرت دیده می شود که این خود می تواند گواهی بر غیرموثق بودن انتساب این رباعی به خیام باشد
سلام بردوستان
ابیات این رباعی همآهنگ نیست و بنظر میرسد هر بیت مربوط به یک رباعی مجزا باشد.ارتباط منطقی بین ابیات وجود ندارد.باتشکر
سلام بر همراهان عزیز
برداشت بد از آدمیت این است
یا اهل هوا و خمر ،یا بد دین است
هستند جز این دو طیف ره گم کرده
طیفی که بفکر خلق و نیک آیین است
سپاس از همه دوستان.