رباعی شمارهٔ ۱۱۰
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
رباعی شمارهٔ ۱۱۰ به خوانش داوود ملک زاده
رباعی شمارهٔ ۱۱۰ به خوانش زهرا بهمنی
رباعی شمارهٔ ۱۱۰ به خوانش نازنین بازیان
رباعی شمارهٔ ۱۱۰ به خوانش علی قلندری
حاشیه ها
کنج (konj) فنا درست میباشد، نه گنج فنا. لطفا تصحیح نمایید.
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
همان گنج درست بنظر می اید. کنج با فضا و گنج که همان جوانی و عمر ان " پسر". که ممکنه معشوق و یا پر شر و شور و یا حقه باز است که مانند گنج فانی است.
این شعر از خیام نیست
شعری که از خیام است چنین است :
وقت سحر است خیز ای مایه ناز
نرم نرمک باده خور و چنگ نواز
کانها که بجایند نپایند دگر
وانها که شدند ، کس نمی اید باز
سلام بر یاران همدل
ما وصله نا جور در این دنیاییم
همچون دری اندر صدفی تنهاییم
مرغیم و نخورده دانه اندر دامیم
محروم به یک لغزشی از باباییم
باتشکر از همه دوستان
کاین یکدَم عاریت در این کنج فنا
در کتاب پیش روی من عافیت به جای
عاریت بکار رفته که با فنا تیستی و مرگ و دم لحظه و آن زندگی ارتباط معنایی بیشتری داره و اکه عاریت درست باشه پس گنج فنا باز در مقابل کنج فنا ارتباط معنایی بیشتری داره