گنجور

رباعی شمارهٔ ۱۱۰

وقت سحر است خیز ای طرفه پسر
پر بادهٔ لعل کن بلورین ساغر
کاین یک‌دَم عاریت در این کنج فنا
بسیار بجویی و نیابی دیگر

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

وقت سحر است خیز ای طرفه پسر
پر بادهٔ لعل کن بلورین ساغر
ای جوان چابک و عالی، صبح‌گاهان ساغر زلال و بلورین را از شراب سرخ پر کن
کاین یک‌دَم عاریت در این کنج فنا
بسیار بجویی و نیابی دیگر
که این فرصت گذرا در این دنیای فانی دوباره به‌دست نمی‌آید؛ بسیار خواهی جست و دوباره به‌دست نمی‌آید. (عاریه‌: آنچه بدهند و بگیرند)

خوانش ها

رباعی شمارهٔ ۱۱۰ به خوانش داوود ملک زاده
رباعی شمارهٔ ۱۱۰ به خوانش زهرا بهمنی
رباعی شمارهٔ ۱۱۰ به خوانش نازنین بازیان
رباعی شمارهٔ ۱۱۰ به خوانش علی قلندری

حاشیه ها

1389/09/06 12:12
فرهاد

کنج (konj) فنا درست میباشد، نه گنج فنا. لطفا تصحیح نمایید.
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.

1396/12/01 21:03
محمد

همان گنج درست بنظر می اید. کنج با فضا و گنج که همان جوانی و عمر ان " پسر". که ممکنه معشوق و یا پر شر و شور و یا حقه باز است که مانند گنج فانی است.

1398/05/13 23:08
بهرام مشهور

این شعر از خیام نیست

1398/06/21 23:09
بهرام مشهور

شعری که از خیام است چنین است :
وقت سحر است خیز ای مایه ناز
نرم نرمک باده خور و چنگ نواز
کانها که بجایند نپایند دگر
وانها که شدند ، کس نمی اید باز

1402/02/28 10:04
حبیب شاکر

سلام بر یاران همدل 

ما وصله نا جور در این دنیاییم 

همچون دری اندر صدفی تنهاییم 

مرغیم و نخورده دانه اندر دامیم 

محروم  به یک لغزشی از باباییم 

باتشکر از همه دوستان

1403/08/10 20:11
مبارکه عابدپور

کاین یک‌دَم عاریت در این کنج فنا 

در کتاب پیش روی من عافیت به جای

عاریت بکار رفته  که با فنا تیستی و مرگ و دم  لحظه و آن زندگی ارتباط معنایی بیشتری داره  و اکه عاریت درست باشه پس  گنج فنا باز در مقابل کنج فنا ارتباط معنایی بیشتری داره