این شخصی که رباعی میخونه هم صدای خوبی نداره و هم رباعی رو درست نمیخونه و تلفظش غلط هستش، واقعا ارزش رباعی رو پایین آورده.

تفسیر رباعی شماره 70 خیام ؛
- از زمانیکه مهبانگ قسمتی از جهان هستی را فراگرفت واین پدیده های کیهانی به این شکلی که می بینیم درامدند، وجان ما ازآن فضای یکتایی که دنیای حقیقی و اصلی ماهست ، بسوی کرات برای سازندگی مخاجرت کردند
-در کره زمین بهتراز آن می که مانند لعل هست،تا کنون بشری بهتر ازآن را نیافته و تدیده است .
-من در تعجب هستم آن می فروش (ساقی درونی)که آن می زا بعنوان پاداش به انسان شناخت رسیده میعروشد
- درمقابل فروش آن می ، ساقی چه چیزی بهترازآن میتواند بدست بیاورد؟

جناب حسین ش
نمیدانم وقتی قرآن کریم 1400 سال پیش از حقایق نجومی ای سخن میگفت که تازه امروز اندیشمندان غربی درحال کشف آنند امثال هاوکینگ کجا بودند؟ به راستی هاوکینگ چه نیازی دارد برود از آیت‌الله مرتضی رضوی دزدی علمی کند؟ مگر نمیگفتید دین خرافه است؟ و نیز نمیدانم کجای شعر خیام دین ستیزی بوده که شما این شعر را این‌گونه تفسیر میکنید! وقتی سواد ادبی ندارید و تنها اسطوره‌تان درد ادبیات فارسی، صادق هدایتِ افسرده و فحاشی است که در آخر خودکشی کرد، مجبور نیستید سخنی بگویید؛ اسطوره ندارید، اسطوره دزدی نکنید، همان خاموش بمانید بهتر است.

در این رباعی توصیه به خوردن شرابی شده که چهار ویژگی داره:
1. به انسان زندگی جاودان می بخشه
2. سرمایه ای است که از لذت جوانی به جای می مونه
3. مثل آتش سوزندست
4. مثل آب حیات بخش، علاج غم هاست

شراب انگوری ای سراغ ندارم و کسی هم سراغ نداره که این چهار ویژگی رو تواما باهم داشته باشه بنابراین، این رباعی عرفانیه (صرف نظر از اعتبار داشتن یا نداشتن انتسابش به خیام)

درست این رباعی به این شکل است:

زان می که شراب جاودانی است بخور
سرمایه ی عیش این جهانی است بخور

سوزنده چو آتش است لیکن غم را

برنده چو آب زندگانی است بخور

باسلام وادب 

زآن می که دگرگون بکند حالت خور 

زیبا بکند روز و مه و سالت خور 

شوید ز وجودت همه زشتی ها 

 شاهانه کندطالع و اقبالت خور 

باتشکر ازهمه دوستان.

دوستان کسی هست این دو تا بیت رو خیلی هوب تفسیر کنه؟ عقل ناقص بنده عاجز هست