رباعی شمارهٔ ۴
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
حاشیه ها
چون در دل خاک نیز یاران جمعند
پس زندگی و مرگ به ما یکسان است
جز خیالبافی و امید پوچ چیزی نیست
در دل خاک یاران جمعند؟؟؟؟؟؟؟
ناباور گرامی
بحث بی فایده است، به جایی نمی رسی
می گوید آن دنیا را دیده و قبول کرده، دیگر حرفی باقی نمی ماند
زنده باشی
با سلام
از نظر من شاعر در بیت دوم به چیز دیگری اشاره میکند یاران نیز از دنیا رفته اند (دوری از دوستان و ...)-و همچنین با توجه به بیت اول :-پس مرگ و زندگی بر ما برابر خواهد بود ،یکسان خواهد بود ؛یعنی خوشی و ناخوشی بر ما هم گذر خواهد کرد
در واقع اینجا زندگی به معنای خوشی ست و مرگ به معنای ناخوشی ... .و با این معنا مرگ و زندگی و جدایی از عزیزان و دوستان را نمایش داده است ... .
در مورد برزخ و ... ،که دو عزیز بحث میکردند ،من نیز این دست سخنان را شنیده ام اما به حق نمیدانم ولی در این برزخ هست و خداوند عادل و حکیم اعمال ما را مورد حسابرسی قرار میدهد شکی نیست که هم در قرون آمده است و هم منطق آدمی با دیدن ظلم ظالمان به نتیجه میرسد که این دنیا اگر همینگونه پایان یابد آفرینش ما بی دلیل است و آیات قرآن زیر سوال خواهد رفت پس دنیای دیگری هست ...
درمورد برخی دیگر از نظرات واقعا نمیدانم که هم میتواند درست باشد و هم نه و به همین علت نمیدانم ؛
رنج و عذابی که در آن دنیا در برزخ کشیده میشود به حق کسی نمیداند چگونه است ،اما همین جدایی از خدا سخت ترین عذاب بر آدمی ست ...گویی تنها یار و یاور خود را و تنها کسی که صدایت را میشنود و تنها کسی که تو را از عذاب ها و سختی ها نجات داده و دورت میکند از دست داده ای پس همین یک عذاب است !یک لحظه زیستن بیتو وجود خدا با زندگی در برزخ چه تفاوت دارد ...این آتش در برزخ همان عذابی ست که بر عشق روح و روان تو در برزخ رخ میدهد ... .
البته بنده به این موضوع که اجداد و نیکان به استقبال ما میآید باور ندارم یعنی یقین ندارم
بله با حرف شما موافق هستم .