در بیت اول به جای "قله ی" بهتر است "قلهٔ " نوشته شود.

در مصرع اول از بیت دوم، آیا جای ویرگول اشتباه نیست؟
غم، کوه و درختِ زندگانیِ من است.
و همچنین در بیت دوم، مصرع دوم، انگار که واژه ای کم باشد یا اشتباه نبشته شده باشد. یا بیتی در ادامه که توصیف کند که مرغک چیست و کجاست و چرا نغمه میسراید!

دقت بفرمایید معنی بیت دوم اینه که غم مانند کوه است و درخت مانند زندگانی من است
و بعد بر سره شاخه ای از این درخت یک مرغی در حال خواندن است
بر این اساس متوجه نحوه قرائت میشوید
به این شکل:
غم کوه و درخت زندگانیِ‌ من است

بر قله ی کهسار، درختی برپاست
بر شاخ درخت، آشیانی پیداست
غم کوه و درخت، زندگانی من است
بر شاخ درخت، مرغکی نغمه سراست
اول خواسام بگم چقدر مصرع آخر بی ربطه اما یکم دقت کردم متوجه شدم که خیلی جالب گفته که ؛ با اینهمه غم که دارم ؛ ابرازش به اندازه یک مرغک خواننده ی نسبت به بزرگی کوه یعنی یا نمیتونم بیان کنم غمم و یا نمیشه ! در هر صورت شدت غم و خوب رسونده

خواسام = خواستم