رباعی شمارهٔ ۳۹
طفلی بودم غنوده بر بستر ناز
برخاست ز دور نغمه های دمساز
تا گوش نهادم نه صدا بود و نه ساز
ای شور جوانی! تو کجا رفتی باز
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: مهران صمدنژاد
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
طفلی بودم غنوده بر بستر ناز
برخاست ز دور نغمه های دمساز
هوش مصنوعی: من کودکی بودم که بر بستر نرم خوابیده بودم و از دور صدای موزون و دلنشینی به گوشم رسید که مرا بیدار کرد.
تا گوش نهادم نه صدا بود و نه ساز
ای شور جوانی! تو کجا رفتی باز
هوش مصنوعی: وقتی گوش فرادادم، نه صدایی بود و نه ساز و نوازندهای، ای شوق جوانی! تو کجا رفتی دوباره؟