رباعی شمارهٔ ۳۲
چو از دل عشق رفت آزار آید
چو گل رفت از گلستان خار آید
نمیبینی که چون پنهان شود مهر
شب تاریک اندُهبار آید
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: مهران صمدنژاد
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چو از دل عشق رفت آزار آید
چو گل رفت از گلستان خار آید
هوش مصنوعی: وقتی عشق از دل برود، رنج و سختی به سراغ آدم میآید، مثل اینکه وقتی گل از باغ خارج شود، خار و زخم به وجود میآید.
نمیبینی که چون پنهان شود مهر
شب تاریک اندُهبار آید
هوش مصنوعی: آیا نمیبینی که وقتی نور خورشید در شب تاریک از دیدگان پنهان میشود، اندوه و غم به همراه آن میآید؟
حاشیه ها
1394/11/05 19:02
محسن حیدرزاده جزی
این شعر هم دو بیتی است نه رباعی ، در مصراع چهارم ظاهرا "انده" درست است.
1396/01/23 20:03
Omar Sherdil
این شعر رباعی می باشد و در مصرع چهارم " اندوه " کاملاً درست است.