خلیل‌الله خلیلی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>امروز که عصر علم و فرهنگ بود</p></div>
<div class="m2"><p>قانون جهان به دیگر آهنگ بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر سجدهٔ تو به پیش این سنگ بود</p></div>
<div class="m2"><p>این عیب بود، عار بود، ننگ بود</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۳۰

امروز که عصر علم و فرهنگ بود
قانون جهان به دیگر آهنگ بود
گر سجده تو به پیش این سنگ بود
این عیب بود عار بود ننگ بود

هوش مصنوعی: این شعر به نقد اندیشه‌های قدیمی و رواج علم و فرهنگ در عصر جدید می‌پردازد. شاعر می‌گوید که سجده کردن به سنگ‌ها در چنین زمانی نه‌تنها نادرست است، بلکه نشانه‌ای از عیب و ننگ به حساب می‌آید. به بیان دیگر، او تأکید می‌کند که در دنیای امروز باید به ارزش‌های واقعی و علم توجه کنیم و از خرافات دوری جوییم.

رباعی شمارهٔ ۲۸

رباعی شمارهٔ ۲۹

هوش مصنوعی: امروز که زمان پیشرفت علم و فرهنگ است، قوانین حاکم بر جهان به شکل دیگری استنباط می‌شود.

امروز که عصر علم و فرهنگ بود

قانون جهان به دیگر آهنگ بود

هوش مصنوعی: اگر تو در جلوی این سنگ سجده کنی، این کار ناپسند، زشت و ننگین خواهد بود.

گر سجدهٔ تو به پیش این سنگ بود

این عیب بود، عار بود، ننگ بود

رباعی شمارهٔ ۲۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها