خلیل‌الله خلیلی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا این خرد خام تو، معیار بود</p></div>
<div class="m2"><p>این ساختن و شکستت کار بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تنها نه سرت به پای من خورد به سنگ</p></div>
<div class="m2"><p>هر جا که روی تو سنگ و دیوار بود</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۲۹

تا این خرد خام تو معیار بود
این ساختن و شکستت کار بود
تنها نه سرت به پای من خورد به سنگ
هر جا که روی تو سنگ و دیوار بود

هوش مصنوعی: این متن به موضوع تجربیات زندگی و چالش‌های آن اشاره دارد. بیانگر این است که تا زمانی که خرد و تجربه نداشتیم، هر ساختن و شکستی به کار ما وابسته بود، و نه تنها مشکلات بر سر خود ما بود، بلکه در هر جایی که رفتیم با موانع و دیوارهای سخت مواجه شدیم.

رباعی شمارهٔ ۲۷

رباعی شمارهٔ ۲۸

هوش مصنوعی: تا زمانی که عقل خام تو معیار زندگی‌ات بود، ساختن و شکستنت تنها نتیجه‌ی کارهای تو بود.

تا این خرد خام تو، معیار بود

این ساختن و شکستت کار بود

هوش مصنوعی: فقط سر تو به زمین و سنگ برخورد نکرد، در هر جا که رفتی با سنگ و دیوار روبرو شدی.

تنها نه سرت به پای من خورد به سنگ

هر جا که روی تو سنگ و دیوار بود

رباعی شمارهٔ ۲۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها