رباعی شمارهٔ ۱۳
گر خاک در یار نَرُفتیم گذشت
گر طعنهٔ اغیار شنفتیم گذشت
آن سوز که در سینهٔ ما پنهان بود
گفتیم گذشت، گر نگفتیم گذشت
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: مهران صمدنژاد
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گر خاک در یار نَرُفتیم گذشت
گر طعنهٔ اغیار شنفتیم گذشت
هوش مصنوعی: اگر از خاک پای محبوب نگذرید، وقت را از دست دادهاید. اگر هم طعنه و سخن چینی دیگران را شنیدهاید، این نیز گذشته است.
آن سوز که در سینهٔ ما پنهان بود
گفتیم گذشت، گر نگفتیم گذشت
هوش مصنوعی: سوز و دردی که در قلب ما نهفته بود، اگرچه گفتیم که تمام شده، اما در واقع نگفتهایم که تمام شده است.
حاشیه ها
1391/10/06 15:01
علی
سلام در مصراع اول (نفروختیم) بهتر است به شکل (فروختیم)اصلاح شود.
1392/03/19 04:06
مسعود ب
در مصرع اول «نفروختیم» غلط است و صحیح آن «نرُفتیم» است (یعنی جارو نکردیم!)
1392/04/10 16:07
ناشناس
اگر به عوض در یار (دیار ) بیاید بهتر است