هوش مصنوعی: کسی که دارای بسیاری از فضایل و خوبی‌هاست، هر کسی که به فکر نام و شهرت او باشد.

هوش مصنوعی: نام بلند او در پایان این شعر مانند مرواریدی در صدف جای دارد.

هوش مصنوعی: خزانه‌ای از دانش و حکمت است که اگر کسی آن را در خود پنهان کند، شایسته و با ارزش خواهد بود.

هوش مصنوعی: آنقدر در دل شما جا گرفته که نباید فکر کنی فضای بیشتری برای جان وجود دارد.

هوش مصنوعی: قلم در توصیف انسانیت او ناتوان است، هرچند که صد زبان داشته باشد.

هوش مصنوعی: زلف‌های پیچیده و زیبای محبوب، دل‌های عاشقان را به شدت درگیر کرده و مانند پرنده‌ای که در قفس حبس شده، آن‌ها را در خود اسیر می‌کند.