گنجور

قطعه شماره ۴۳

خورد در نافه خون مشک ختن از رشک گیسویش
نهد سروسهی سر در قدم از قد دلجویش
اگر زاهد به خواب آن شوخ را بیند یقین دانم
نسازد سجده را هرگز به جز محراب ابرویش

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: سید جابر موسوی

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

خورد در نافه خون مشک ختن از رشک گیسویش
نهد سروسهی سر در قدم از قد دلجویش
هوش مصنوعی: در دل نافه، بخشی از عطر مشک ختن به دلیل زیبایی و جذابیت گیسوی او ریخته شده است، و سروهایی که قدی زیبا دارند، از عشق و ارادت خود به او سر فرود می‌آورند.
اگر زاهد به خواب آن شوخ را بیند یقین دانم
نسازد سجده را هرگز به جز محراب ابرویش
هوش مصنوعی: اگر زاهد در خواب آن معشوق زیبای خود را ببیند، بدون شک نمی‌تواند برای هیچ چیزی غیر از پیشانی زیبای او سجده کند.