هوش مصنوعی: خالد، بیا و از اینجا آماده‌ی سفر شو. به باغ رضایت برو و از دل و جان سلام بفرست.

هوش مصنوعی: از بحث‌های بی‌فایده و بی‌پایه خواص دلم گرفته است، بنابراین بهتر است بار و بندالم را جمع کنم و صحبت‌های بی‌مقدار را قطع کنم.

هوش مصنوعی: در طوس، جایی که بدعت و تازه‌سازی رواج دارد، دیگر نمی‌توان ماند. برخیز و دل را به سوی در، و به پیر جام (نیکوکار) بسپار.

هوش مصنوعی: از خاک قندهار و هری هم عبور کن؛ اگر هدف دل خاص است، از چیزهای عمومی و معمولی فاصله بگیر.

هوش مصنوعی: اگر از شب و مکه نتوانستی مشکلت را حل کنی، از این پس صبح را به سمت هند برو و شب را به شام بگذار.

هوش مصنوعی: خود را در مقابل غلام علی به خاک بیفکن و تمام وجودت را در تمنای زیارت باغ بهشت از روضه‌خوان غرق کن.

هوش مصنوعی: در تمام عمرم در تلاش بوده‌ام که مقام و منزلتی را به دست آورم، اما حالا به جایی رسیده‌ام که آرزو دارم فقط برای یک لحظه در خدمت آن بزرگمرد باشم و خودم را غلام او کنم.

هوش مصنوعی: خالد به این نتیجه رسید که هیچ کس در بحث و گفت‌وگو به جایی نمی‌رسد، پس بهتر است از تمام مسائل بی‌اهمیت بگذرد و صحبت را به پایان برساند.