هوش مصنوعی: ای که در عشق تو مانند مجنون شده‌ام، از خدا بخواه که بر این دل دیوانه‌ام رحمی کند.

هوش مصنوعی: ما مانند پروانه‌ای هستیم که دور زیبایی تو می‌چرخد و از عشق و شوق ما، هیچ ناراحتی یا نگرانی برای تو وجود ندارد.

هوش مصنوعی: بیدل، وقتی به حال من نگاه کنی، می‌بینی که چطور از عشق تو جانم به کلی جدا شده و از دیگران بی‌خبرم.

هوش مصنوعی: وقتی دانه‌ای از خال تو را در عمق جانم مشاهده کردم، دیگر برایم اهمیتی نداشت که با تسبیح صد دانه‌ای مشغول باشم.

هوش مصنوعی: از عشق تو به حالتی در آمده‌ام که مردم مرا رسوا می‌دانند. در هر جا که بروم، چه در مسجد و چه در میخانه، نام مرا با اشاره به وضعیت و حال درونم می‌برند.

هوش مصنوعی: من تسبیح را از دستانم رها کرده‌ام و نمی‌خواهم از هیچ دلیلی غیر از رشته گیسوی تو خود را وابسته کنم. حتی اگر به شیوه‌ای سرکش رفتار کنم، این کار را به طور مردانه انجام می‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر تو جام می در دست بگیری، ای خالد، نباید هشیار باشی؛ زیرا وقتی که آن نرگس زیبا و مست را ببینی، دیگر خود را نخواهی یافت.