هوش مصنوعی: زمانی که از لبان لعلینت شیرینی عشق بریزد، در اطراف هر چیزی به راحتی قابل دسترسی می‌شود و جان آدمی در آستانه شوق و عشق قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هر لحظه که به آسمان می‌نگری، می‌بینی که ستاره‌ی ثریا با حالت خندیدن به‌سوی افق مایل شده و در حال جدایی است.

هوش مصنوعی: مه تمام وجود تو را روشن کرده است، اگر بر چهره‌ات ننگرد، هیچ راهی جز فرار کردن از این وضعیت برای تو وجود ندارد.

هوش مصنوعی: ای معشوقه، چشمانت مانند پره‌های مشبک و ظریف است و تن من به خاطر زیبایی و جذابیت تو آراسته و دلرباست. مثل نادره پرویز، که برای شادی و لذت در دل ما آمده‌ای، ارزشمند و ناشناخته‌ای برای به دست آوردن زیبایی و شکر است.

هوش مصنوعی: چشم مست تو باعث شور و شوق من شده است؛ به دور ماه در کنار کویت به خاطر درد دل بسیار، گریه‌هایم را ریخته‌ام.

هوش مصنوعی: پاسخ تلخ تو به من آنقدر شیرین بود که لذت ذاتی شکر را از ترکیب زهر و شیرینی احساس کردم.

هوش مصنوعی: خالد جان، از جذابیت نرگس نگران نباش، چرا که او همیشه اینطور بوده که با زیبایی‌اش دل‌ها را فریب دهد و شور و شوق ایجاد کند.