هوش مصنوعی: اگر از عشق و خیال خود، خطی بر روی کاغذ بزنم، به قدری شور و شوق دارم که دو صد دیوانه (مجنون) هم می‌توانند درس جنون را در مدرسه یاد بگیرند.

هوش مصنوعی: اگر شب پره‌ای مانند آشپز خورشید را در آغوش بگیرد، من هم یک قطره از دل تاریکی و غم خود را پخش می‌کنم.

هوش مصنوعی: به دام افتاده‌ام و شخصی به نام دیلمی با رفتار ستمگرانه‌اش دین و دل مردم را می‌رباید و ادعا می‌کند که مسلمان است.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم در چه وضعیتی قرار دارم؛ گاهی از زیبایی او مانند گلی خندان هستم و گاهی مانند بلبل در حال ناله و فریاد.

هوش مصنوعی: اگر به هر سو فکر کنم که چه طور می‌توانم نشان و نشانه‌ای از دل گم شده‌ام پیدا کنم، از کجا باید بدانم که آن فیلسوف چه می‌گویند؟

هوش مصنوعی: به سجده‌گاه هلالی که ابرویش را تشکیل داده است، نگاهی بینداز. شاید لحظه‌ای او را به حالت جاودانه درآورد، زیرا چشمانش مانند تیری کُشنده، قلبم را مجروح کرده‌اند و من در زیر آن قربانی هستم.