هوش مصنوعی: ای جامه‌ی صبر من که از غم تو پاره‌پاره شده‌ای، آیا تن تو آماده‌ی مرگ است یا در بیماری به سر می‌بری؟

هوش مصنوعی: تو رفتی و جان‌هایت به دنبال تو می‌گردند، مانند آبی که به دنبال تو می‌آید.

هوش مصنوعی: با قرار دادن پای استغنا بر روی سر من، مرا بلندتر ساختی. امیدوارم خدا نگهت دارد.

هوش مصنوعی: من به سوگندها و پیمان‌هایت اعتماد نخواهم کرد، زیرا پروردگارت در وعده‌هایش نقصی ندارد.

هوش مصنوعی: ای زاهد، بهشت مرا به نام خود نخوان، زیرا بدون او، اهل ممنوعات و نهی، هیچ لذتی نخواهند داشت.

هوش مصنوعی: اگر از خاک برآیم، همچون لاله‌ای که در فردا می‌شکفد، ترانه‌ای از حیرت و زیبایی چهره‌ام خواهم سرود.

هوش مصنوعی: خالد با چشم‌هایش بعد از مرگ، به خاک می‌نگرد و به شدت از دوری و جدایی‌اش حسرت می‌خورد.