هوش مصنوعی: ای کسی که چهره‌ات مانند خورشید درخشان است، صد درود بر تو، تیرهای غمزه‌ات جانم را به هدف می‌زنند.

هوش مصنوعی: دو هفته بودن نسبت ماه به تو نشان دهنده‌ی نادانی است، نه اینکه نقصانی در وجود تو باشد؛ بلکه این کمرنگی و پوشیدگی ناشی از نگاه تو به اوست.

هوش مصنوعی: آب حیات، زیبایی چهره‌ات را روشن می‌کند و عطر خوش و زیبایی‌های دیگر چون مشک و عنبر، و جواهراتی مانند الماس و گوهر در صدف وجود تو نمایان است.

هوش مصنوعی: دسته‌های گیاهان در کنار هم، در حال رشد هستند و دور تا دور جویبار، لکه‌های مشکی در بالای صفحه‌ی ماه به شکل صف‌های مرتب قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: روز و شب منتظر هستم تا به آرزوی خود برسم و در این مدت طولانی، عمر گرانبهایم به هدر رفته است.

هوش مصنوعی: در روز وصال، زمانی که سرمست عشق بودم، غبغبم را در دست گرفتی و لب‌هایت را بر لب‌های من گذاشتی. آن‌چنان در عالم خیال غرق بودم که گاه جانم بر لب آمده و گاه آن را در کف دستم حس می‌کردم.

هوش مصنوعی: ای خالدا، از دنیای پست و حقیر امید به شادی را قطع کن، زیرا لشکری از غم در هر طرف گرد آمده و آماده حمله است.