هوش مصنوعی: عمر من در کارهای دشوار و بی‌فایده سپری شد، افسوس که هیچ روزی به یاد فردا نخواهم بود. افسوس!

هوش مصنوعی: هر لحظه بهایی را برای آرزوهایم می‌پردازم، اما افسوس که کارهای من مثل قصری با پایه‌های سست است. ای کاش!

هوش مصنوعی: او بر آمرزش حق تکیه کرده و از گناه بی‌پرواست، هرگز از قدرت و قهری او غافل نمی‌شود. چه تأسف‌آور!

هوش مصنوعی: آرزوی خوشبختی، که در این دنیا ناپایدار است، باعث شده که چندین خوشبختی پایدارم را از دست بدهم؛ ای وای!

هوش مصنوعی: در گناه بسیار شجاع و در نیکی ضعیف هستیم. مادر، با این حال که این‌گونه بدمنش هستیم، چرا مرا به دنیا آوردی؟ افسوس!

هوش مصنوعی: راه تنگ و شب سیاه است و همراه با دیو و موجودات وحشتناک زیر بار گناه و نافرمانی، در عذابی و اندوهی به سر می‌برند. چه دردناک است!

هوش مصنوعی: اگر کسی کار نیکویی انجام نداده باشد، در روز قیامت چگونه می‌تواند بی‌گناه و پاک از گناه به حساب آید؟ افسوس که سرنوشت او اینگونه است.