غزل شماره ۳۷
خدایا جز تو ما را نیست حافظ
گدا تا پادشا را کیست حافظ
به محنت خانه غربت شب و روز
غریب بی نوا را کیست حافظ
شب تاریک و بی ره در بیابان
من بی رهنما را کیست حافظ
ز موج قلزم زخار خونخوار
خدا را، ناخدا را کیست حافظ
ز دست اندازی شیطان سرکش
من بی دست و پا را کیست حافظ
نباشد رهنما گر لطف عامش
تو میگو خالدا خود کیست حافظ؟
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: سید جابر موسوی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خدایا جز تو ما را نیست حافظ
گدا تا پادشا را کیست حافظ
هوش مصنوعی: خدایا، جز تو کسی دیگر نیست که ما را حمایت کند، چه کسی میتواند از پادشاه care کند؟
به محنت خانه غربت شب و روز
غریب بی نوا را کیست حافظ
هوش مصنوعی: در روزها و شبهای سخت زندگی در غربت، چه کسی را پیدا میشود که به حال یک شخص بینوای غریب رسیدگی کند و بر او رحمت آورد؟
شب تاریک و بی ره در بیابان
من بی رهنما را کیست حافظ
هوش مصنوعی: در دل شب تاریک و بیراههی بیابان، من که هیچ راهنما و راهگشایی ندارم، نمیدانم چه کسی میتواند مرا یاری کند.
ز موج قلزم زخار خونخوار
خدا را، ناخدا را کیست حافظ
هوش مصنوعی: از امواج خروشان دریا که خطرناک و تاریک هستند، پرسش این است که چه کسی میتواند از خدا و نجاتدهندهاش محافظت کند؟
ز دست اندازی شیطان سرکش
من بی دست و پا را کیست حافظ
هوش مصنوعی: از دست شیطان سرکش، من که ناتوان و بیچارهام، چه کسی میتواند کمک کند؟
نباشد رهنما گر لطف عامش
تو میگو خالدا خود کیست حافظ؟
هوش مصنوعی: اگر رهنما و هدایتگری از لطف او نیست، بگو که در این عالم کیست که به خاطر خود مهربانیها و بزرگیاش، توانایی هدایت دیگران را داشته باشد؟