هوش مصنوعی: دوباره دل به عشق کسی داغ شده است، که نباید درباره‌اش سوال کنی. عشق او مثل باغی پر از گل‌های زیباست که نمی‌توان درباره‌اش صحبت کرد.

هوش مصنوعی: جان من در دام عشق یک معشوق جدید گرفتار شده است. دیگر نه دلی برای من باقی مانده و نه حالتی برای سوال کردن از حال و روز من.

هوش مصنوعی: تا زمانی که غبار فتنه در اطراف قمر پراکنده است، اثر خط او در دل‌ها راهی پیدا کرده است و غباری را به همراه آورده که نمی‌توانی از آن بپرسید.

هوش مصنوعی: وقتی که او به سفر می‌رود، دل من از شدت غم و افسردگی به قطره‌های اشک تبدیل می‌شود و هر لحظه مثل یک قطار، غم و اندوه را حمل می‌کند. وقتی در مورد این وضعیت از من سؤال کنی، نمی‌توانم توصیفش کنم.

هوش مصنوعی: بگو که دیگر نمی‌توانم به میکده بروم، زیرا حال من آن‌قدر خراب است که از هیچ کس نمی‌خواهم درباره‌ام سوال کند.

هوش مصنوعی: در فصل تابستان، از حال بلبل می‌گریم و به خاطر دوری از گل، ناله و زاری می‌کنم. چرا که حال من را نمی‌پرسند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که گل از خنده پرشور شد، باغی از گل‌ها خالی گشت و سرش را به دل جنگلی از خار فرو برده است، که نباید درباره‌اش سوال کنی.

هوش مصنوعی: در دل غم جدایی، اشک‌ها به هم پیوسته‌اند و به امید پاداشی از دل‌دادگی و محبت، هیچ سوالی نپرس.