هوش مصنوعی: ای ماه نو، بدون روی تو من به نابودی رسیده‌ام و از دوری‌ات دل‌نگرانی و صبر من بی‌حاصل است.

هوش مصنوعی: من در خواب هم نمی‌توانم تو را ببینم و خواب هم به سراغم نمی‌آید، چون اقبال و شگفتی دیدن تو چنین مرا مشغول کرده است.

هوش مصنوعی: شب گذشته با نگاه تو، دل من پر از شادی و سرور بود. امشب اما، شراب و غم مثل خون در وجودم جاری است.

هوش مصنوعی: اگر بار دیگر آن شراب قرمز لطیف به دست ما برسد، نگران از دست دادن نی و چنگ و رباب نیستیم.

هوش مصنوعی: اگر عمر باارزش تو از دست رفت، چه باید کنی؟ زیرا این طبیعت زندگی است که عمر به پایان می‌رسد.