هوش مصنوعی: عجایب و زیبایی‌هایی که از دامن کوهسار می‌آید، به‌گونه‌ای است که انگار بوی محبوب با نسیم صبح در فضا پخش می‌شود.

هوش مصنوعی: از خاکش آرامش زخم‌های دل من به دست آمد. شگفتا که چگونه این رفتار از مشک اتفاق می‌افتد.

هوش مصنوعی: هر بار که نشانی از هلال عید و دیدار محبوب به دست می‌آید، آن حس و حال زیبا و تازه‌ای که از حرکت نرم و آزادانه‌ی اسب به ذهن می‌رسد، مرا به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم این احساس از کجا سرچشمه می‌گیرد، اما می‌دانم که هر لحظه عطر و بوی خوشی از عطار به مشامم می‌رسد.

هوش مصنوعی: نورهای روز و شب دیگر هیچ نشانه‌ای از خود نشان نمی‌دهند، زیرا پرتوهایی که به هم پیوسته‌اند، بی‌وقفه می‌تابند.

هوش مصنوعی: اگر در این مکان جایگاه سر حلقه زیبای غزالان نیست، پس چرا از این خاک بوی خوش و دل‌انگیز نافه‌ی تاتاری به مشام می‌رسد؟

هوش مصنوعی: این مکان زیبایی است که دنیای شگفت‌انگیز در آن جلوه‌گری می‌کند و تصاویری مانند آن به سادگی در ذهن نمی‌گنجد.

هوش مصنوعی: در هر لحظه‌ای که روح زندگی خود را نشان می‌دهد، از خاک تا روز قیامت، بوی خوش باغ گل به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: هر جا که او پا می‌گذارد، نشانه‌هایی از وجودش باقی می‌ماند و از همان جا، از دیدگان افراد صاحب‌نظر و آگاه، آگاهی و بینش عمیق به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: همه انسان‌های آزاد و بزرگ، در هنگام ورود او، همچون سربازان با احترام و ناز، به دور او جمع می‌شوند و رفتار او را با دقت و توجه دنبال می‌کنند.

هوش مصنوعی: در این خاک، غم‌های شهیدان به اندازه‌ای انباشته شده است که رنگ لاله‌ها حکایت از دل‌تنگی و اندوه آن‌ها می‌کند.

هوش مصنوعی: نگین انگشتری‌ام به خاطر زیبایی او به رنگ سرخ درآمده و هر دانه به خاطر احساس شوقی که نسبت به او دارم، اشکی از چشمم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: ای دل، هوشیار باش! چرا که زیبایی ابدی و بی‌نظیر از زمان‌های گذشته همواره در حال تجلی است و این تجلی‌ها پیوسته بر دل هوشیار نازل می‌شوند.

هوش مصنوعی: در بیداری به من چیزهایی داده‌اند که در خواب هرگز نمی‌دیدم. خوشبختی‌ام را ببین که از نعمت بیداری به من می‌رسد.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم تا کی با عشق و محبت این بوی دل‌انگیز خاک کوی احمد مختار را احساس کنم؟ نسیم صبحگاهی که حامل این عطر است، پیوسته در حال وزیدن است.

هوش مصنوعی: در اینجا به کسی اشاره می‌شود که در نزد خداوند مورد اعتماد است و رازهای او را می‌داند. وصف او چنان زیباست که فراتر از تصورات ما به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: ای پادشاهی که عمرت پایدار باد، تو شایسته‌ی سوارکار میدان لولاک هستی؛ نام نیک تو از سوی خداوند متعال می‌آید.

هوش مصنوعی: به سبب زیارت او، فرشی که بر عرش گسترده شده، برتری دارد. در این ماجرا، بدی‌ها و شومی‌ها رد می‌شوند.

هوش مصنوعی: صدای دوری از ایوان بزرگ او به گوش می‌رسد و زائران قدس را به خود جلب می‌کند، گویی که ندا می‌دهد دور شو و از دیوارها و درها فاصله بگیر.

هوش مصنوعی: آه از این کاخ که بندگان او کمتر از مقام شاهنشاهی خود در زمین خجالت می‌کشند.

هوش مصنوعی: شهباز فکر انسان از پایین‌ترین نقطه‌اش به سوی عرش معنوی پرواز می‌کند، اما به مقصد نرسیده و از منقار او خون و رنج می‌ریزد.

هوش مصنوعی: دیوانگی دوره‌های خاصی دارد و به خاطر آرزوی نزدیک شدن به محبوب، چرخ زمان به این دلیل در حال چرخش و تغییر است.

هوش مصنوعی: اگر از افرادی باشم که در مسیر او موانعی وجود دارد، چطور می‌توانم به دلم شادابی و خوشی بیاورم وقتی که در باغش به جای گل، فقط خاری از درد و رنج حس می‌کنم؟

هوش مصنوعی: تا زمانی که یک تار موی گیسوی محبوبم به دستم بیفتد، هرگز سخن از بوی خوش گل نخواهم گفت.

هوش مصنوعی: چه خوب است حکومتی که هیچ چیزی جز وصف او در توصیفش وجود ندارد. از گنجینهٔ بلند عرش، هر دروازه‌ای پر از زیبایی و جذابیت می‌باشد.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و یکتایی خداوند اشاره دارد. شاعر می‌گوید که هیچ تشبیهی نمی‌تواند به او بپردازد و ویژگی‌های بی‌نظیرش به اندازه‌ای است که در اشعار خود به کمال زیبایی می‌درخشد. در واقع، خالق دارای ویژگی‌هایی است که فراتر از هر توصیف و مقایسه‌ای است.

هوش مصنوعی: دیوانگی انسان باعث شده تا حتی ستایش او از دانایی به جایی نرسد. چگونه می‌تواند عقل با این همه محدودیت چنین زیبایی را درک کند؟

هوش مصنوعی: از آغاز خلقت، خالق این پرنده‌ی آسمانی به خوبی از عهده‌ی این کار برمی‌آید.

هوش مصنوعی: می‌توان همه‌چیز را در یک دانه کوچک جا داد، اما ستودن و توصیف آن کار آسانی نیست.

هوش مصنوعی: آدمی که در هر دو جهان، یعنی دنیای مادی و معنوی، به نظم و ترتیب دست یافته است، چه فایده‌ای دارد اگر بگویم او در بین بزرگان و سرداران خودنمایی می‌کند؟

هوش مصنوعی: جبرئیل از رازهای درون او مطلع نخواهد شد، حتی اگر بارها برای باز کردن سینه‌اش بیاید.

هوش مصنوعی: در این فصل، در بیابان به طور بی‌هدف نگرد، ای زائر؛ زیرا خانه خدا به طور واقعی در دل محبوبش قرار دارد و به آنجا می‌آید.

هوش مصنوعی: به نام خداوند بخشنده و مهربان که از وجود نیکو و فراوانش، دریاها گوهر می‌آورند و گل‌ها از خارها روی می‌زنند.

هوش مصنوعی: اگر در میان گل‌ها به زیبایی و خوش‌خلق بودن کسی اشاره شود، به هیچ‌وجه نمی‌توانی غنچه‌ای را پیدا کنی که لبخندش را باز نکرده باشد.

هوش مصنوعی: با توجه به توجه و نیکی او، می‌توان در روزی که از افراد بلندمرتبه صدای ناله و فریاد به گوش می‌رسد، نجات پیدا کرد.

هوش مصنوعی: گاهی ماه به طور نیمه درخشان می‌شود و از جادوگری انگشتانش، گاهی هم آب‌های پنج‌گانه‌اش بر تشنگان نازل می‌شود.

هوش مصنوعی: گفتن به فردی که موهایش را با مشک می‌چینند، نادرست است؛ زیرا این فرد نه تنها برای خود عذابی ندارد، بلکه می‌تواند درمانی برای دیگران باشد.

هوش مصنوعی: حتی آهوی وحشی نیز به تأیید او زبان باز کرده و از سختی سنگ به معجزه‌اش اعتراف می‌کند.

هوش مصنوعی: او به سرعت به جایی رفت و دوباره برگشت؛ مسیری را طی کرد که برای عقل و خرد درک و پیمودن آن دشوار است.

هوش مصنوعی: فرشته‌ها در کنار درخت سدره صف بسته‌اند و در انتظار آمدن او هستند تا به دیگران بگویند که آقا و سرور انتخاب شده در حال آمدن است.

هوش مصنوعی: اگر خورشید زیبایی‌اش را به مشتری نشان دهد، ماه کنعان نیز به خاطر ارزش زندگی‌اش به بازار می‌آید.

هوش مصنوعی: از دوری او چوب درخت به شدت ناله می‌کند و اگر تو مردی، همچنان زنده می‌مانی. به نظر می‌رسد زندگی برایت ناپسند است.

هوش مصنوعی: گاهی او قیاس قد و چهره‌اش را به سرو و گل می‌زند، اما این فکر باعث شرم و ناامیدی من می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر درباره عشق و محبت سخن بگوییم، این عشق خود نشانه‌ای از نور و زیبایی اوست. حتی اگر بخواهیم از گل و زیبایی آن صحبت کنیم، این زیبایی و لطافت به خاطر همان عشق و محبت است که در چهره و سیمای او بازتاب دارد.

هوش مصنوعی: عشق او باعث جذبه‌ای در دل‌ها شده و نوری از چهره‌اش به زندگی نیازمندان می‌بخشد. این زیبایی و ناز او از دل باشتاب و بی‌تابی عاشقان ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: نور و روشنی از درختان وادی ایمن منتشر می‌شود و از همان نور بر کوه طور، موسی به دنبال دیدار با خالق می‌آید.

هوش مصنوعی: از او کمک و نیازی دوباره خواستند. بایزید که تشنه و تشنه لب بود، از جا برخاست و با صدای بلند گفت: "من حقیقت را اعلام می‌کنم."

هوش مصنوعی: در اینجا، بیان می‌شود که در یک گفت‌وگو یا بحث، کلامی که به خوبی و به طور مختصر ارائه شود، به گونه‌ای قوی و اثرگذار است که توانایی و قدرت فرد را به وضوح نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر ابر از رحمت او بر زمین ببارد، جایی برای گلایه نیست و خود را در این حال شایسته می‌داند، زیرا در این صورت، شادی‌های بی‌شماری بر موجودات جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر تنها یک قطره از دریای مهربانی او بر روی زمین بیفتد، به هر سو صدها چشمه زنده و سرسبز پدید می‌آید.

هوش مصنوعی: در این معنا، شخصی نادان به اشتباه افتاده و تصور کرده که دانشی از نوعی واسطه‌گری وجود دارد، حال آنکه این آگاهی از گردش آسمان ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: از دل پاک این شخص، علم و دانشی سرچشمه می‌گیرد که به تمامی مسلمانان روشن است. او همچون منبعی است که اسرار و رازهای زیادی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: پیامبران در روز قیامت به شدت دچار ترس و اضطراب می‌شوند، مگر اینکه جلوه‌ای از حقایق بر آن‌ها نمایان شود که آرامش و قدرت را به آن‌ها بازگرداند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهیم این بیت را به زبان ساده‌تری بیان کنیم، می‌توان گفت: "نام بزرگ اکبر، مانند یک زینت و افتخار برای اوست و این نکته باعث می‌شود که در صف طولانی فرمانروایان برجسته، او بیشتر دیده شود."

هوش مصنوعی: سخن درباره او به قدری والاتر از این است که بتوانم به خوبی بیانش کنم، اما اگر بخواهم فراتر بروم، برای ناآگاهان دشوار است که آن را درک کنند.

هوش مصنوعی: در میهمانی ملایکان، زمانی که فضیلت انسان را مطرح می‌کنند، ابتدا از مهاجران، سپس از انصار یاد می‌شود.

هوش مصنوعی: جوانمردان در آسمان، دشمنان را از بین می‌برند و مانند شیر قدرتمند عمل می‌کنند، به طوری که ویژگی‌های پیامبران در هر زمان و مکان در آن‌ها نمود پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: حالا ای حاتم طایی، از بخشندگی‌های خود خجالت بکش، چرا که از این ویژگی تو، کسانی که خود را برتر می‌دانند، به موضوع ایثار می‌پردازند.

هوش مصنوعی: این روایت بیان می‌کند که مانند آن بزرگمرد آزادگان نیستند، یعنی ایمان آنها به گونه‌ای است که در هر فضیلت و ویژگی نیک، همواره درخشان و برجسته جلوه می‌کند.

هوش مصنوعی: این شعر به شخصیت والای صدیق اکبر اشاره دارد، که در قرآن نام او به عنوان کسی که در غار همراه پیامبر بود، ذکر شده است. او به عنوان صداقتی بزرگ و همراهي وفادار در تاریخ اسلام شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: فرشتگان در لباس‌های کهنه و ساده از جلوه‌ی عارفانه و زهد او با خبرند و بشارت موفقیت و پسندیدگی او از سوی خداوند می‌رسد.

هوش مصنوعی: شخصی برای حفظ دوستی‌اش پا بر روی دشواری‌های زندگی می‌گذارد، تا مبادا دوستش آزرده خاطر شود. تو هم فکر نکن که این نوعی دوستی نیست، زیرا در واقع این تلاش از سوی هر دوستی ممکن است.

هوش مصنوعی: شاید سرزمین تاج‌دار خرقه پشمی، با اراده‌اش به قدرت و اقتدار دست می‌یابد.

هوش مصنوعی: دیوی که از قدرت و شکوه او فرار می‌کند، مانند پشه‌ای در برابر طوفان است. جز خود او، هیچ کس دیگری نمی‌تواند چنین رفتاری از جایی دیگری از دنیا داشته باشد.

هوش مصنوعی: انسان با دانش، بردباری، انصاف، فضیلت، عمیق‌ترین شناخت و کمالاتش، چنان حیران و سردرگم است که عقل او از پی‌گرفتن و درک این موضوعات هم ناتوان می‌ماند.

هوش مصنوعی: کسی که از سرنوشت خوب برخوردار است، در هر دو دنیا (دنیا و آخرت) از همه جهات راضی و خوشبخت خواهد بود.

هوش مصنوعی: بیا و داستان پور دستان را بنویس که موضوع به حیدر کرار و ماجراهای او می‌رسد.