هوش مصنوعی: من به زلف تو چنان گرفتار شدم که از شدت آشفتگی، سرم را بالا برده‌ام.

هوش مصنوعی: از موهای تو به قدری تحت تأثیر قرار گرفتم که مثل مویی شدم و به بوی خوشی که از تو می‌آید راضی هستم.

هوش مصنوعی: اگر ضعیفی را گرفتار کردی، اگر هم که او را به خود نزدیک می‌کنی، درب را به رویش نبند.

هوش مصنوعی: غریبی که به تو امید دارد، در خانه‌ات را باز کن، زیرا او مهمان توست.

هوش مصنوعی: افراد با کرامت و بزرگوار نباید کسی را که به مهمانی دعوت شده است، ناراحت کنند یا دل او را برنجانند.

هوش مصنوعی: اگرچه تو قدرت و توانایی زیادی داری، اما از آسیب رساندن به ضعفا بپرهیز.

هوش مصنوعی: به خاطر نیازم به تو، به سراغت آمدم و به خاطر عطر و بویت، با وجود فاصله‌های طولانی، به سوی تو آمدم.

هوش مصنوعی: در را باز کن تا بتوانم به آغوش تو بروم، وگرنه از اندوه دوری‌ات در مقابل در تو می‌میرم.

هوش مصنوعی: دل من دوباره به یاد تو بی‌قرار است. نگذار عشق تو مرا ناراحت کند، زیرا من هم در زیر پای تو هستم و دلم برای تو می‌تپد.

هوش مصنوعی: لبانش همچون دُر، زیبایی را به نمایش گذاشت و با زبان شیوایش، دل‌ها را فتح کرد.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، سرت سبز و چهره‌ات مانند لعل می‌تابد. اسب تو همچون ماه نو در نعلش میدرخشد.