هوش مصنوعی: او از آنجا به سمت دژ رفت و به گنجینه آنجا نگاه کرد، در حالی که به جنگجوی جادو شده‌ای می‌اندیشید.

هوش مصنوعی: در این بند به اشاره به والایی و اهمیت فرمانروایانی پرداخته شده که به دلیل تفکر خوب و کارهای نیکشان، در تاریخ درخشیده و شناخته شده‌اند. این فرمانروایان نه تنها کشورگشایند بلکه در دل مردم نیز جای دارند و به خاطر خرد و اندیشه‌‍‍های مثبتشان مورد احترام قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: ابر در حال طوفانی و نیرومند بر روی کوه قرار گرفته و کوه از ترس او به لرزه افتاده و دچار ناامیدی و ناتوانی شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که نور خورشید مانند درمانی بر گنبد سیاه رنگ آسمان می‌تابد و جلوه‌ای زیبا ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: پرچم سیاه با علم‌های طلایی، به زیبایی برافراشته شده، گویی از دل ماه به اهتزاز درآمده است.

هوش مصنوعی: تمامی زیبایی‌های ماه‌پیکر، درخشان و نورانی هستند و در این میان، رنگ‌های حریر و بنفش به آن‌ها زیبایی دوچندانی بخشیده است.

هوش مصنوعی: ترکان با خنجر خود، که به زیبایی ساخته شده، در دست گرفته‌اند و این موضوع به شدت تاثیرگذار و ویرانگر بر جهان است.

هوش مصنوعی: عقابی با چنگ طلا به چرخ آسمان آبی چنگ زده است.

هوش مصنوعی: پس از آنکه سام به قلعه نزدیک شد، همه جا را کوه‌هایی از آتش مانند دریا مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: او جهان را مشاهده کرد که به خاطر نور ستاره‌ها و تأثیرات celestial در حال جوش و خروش است.

هوش مصنوعی: آسمان از حرارت آتش کباب به تلاطم درآمده و نور خورشید همچون چشمه‌ای به جوش آمده است.

هوش مصنوعی: چون سام نریمان وضعیتی را مشاهده کرد، از دلش شعله‌ای بیرون آورد و آن را به آتش افکند.

هوش مصنوعی: سوار بر اسب چون باد، به شدت و طوفانی بر افروخته شد، مانند دریایی از آتش که ناگهان از مکانش بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: او با صدای بلند نام خدا را می‌برد و بر اراده‌اش مسلط می‌شود و دیو سرکش را از خود دور می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی آتش سرکش و ویرانگر رفت، کسی از نشانه‌های روشنایی و شعله‌ای که می‌افروخت، خبری نداشت.

هوش مصنوعی: بسیاری از ستایش‌ها را برای خالق جهان انجام داد، سپس به سوی دژ یا حصاری رفت.

هوش مصنوعی: ناگهان، یک گرد و غبار تیره و خروشان برخاست، مانند شیر در حال خروش و همچون رعد.

هوش مصنوعی: دل سام یل از دیدن نور برق و گرد و غبار به شور و شوق افتاد و شکوفا شد.

هوش مصنوعی: در میان آن گرد و غبار تیره، کسی را ببینید که درون آن، نشانه‌های قدرت و شجاعت وجود دارد.

هوش مصنوعی: دست او سیاهی مثل مار است و شبیه دیو کوچک و زشت می‌باشد.

هوش مصنوعی: قد او به اندازه شب‌های تاریک و دراز است و دندان‌هایش مانند نیش گراز بیرون زده‌اند.

هوش مصنوعی: هنگامی که نگاهش به سام نریمان افتاد، ناگهان مثل باد به سمت او حرکت کرد.

هوش مصنوعی: مثل اینکه فیل بر روی پلنگ سوار شده و با صدای بلند و رعدآسا مانند رعد فصل بهار، نعره می‌زند.

هوش مصنوعی: از خودتان مراقبت کنید، زیرا ممکن است با قدرت و خشونت مانند رعد و برق در بهار به شما آسیب برسد.

هوش مصنوعی: خداوند جان آفرین را صدا می‌زند و سپس فرشتگان را به جلو می‌رانَد.

هوش مصنوعی: در لحظه‌ای که سَم، با کمانی که گرشاسب در دست داشت، از وسط برف بلند شد.

هوش مصنوعی: کمان را کشید و تیر را در دست گرفت، سپس آن را رها کرد.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای به آن موجود بزرگ و قدرتمند ضربه زد که باعث شد از شدت تیرش بی حال و ناتوان شود.

هوش مصنوعی: وقتی آن زن جادوگر آن حال را دید، تمام ترفندها و فریب‌‌هایی که به کار برده بود را نادیده و باطل مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: از مقابل او، دو کوه بزرگ به سرعت حرکت کردند و به دامن کوهستان رسیدند.

هوش مصنوعی: برخی از افراد به سرعت و با انرژی مانند باد عمل می‌کنند و به صورت ناگهانی بر شخصیت یا سرنوشت شخصی با ویژگی‌های خوب و موفق تاثیر می‌گذارند.

هوش مصنوعی: کجا سام را دیدی که مانند پلنگ از روی سنگ‌ها جست و خیز می‌کند؟

هوش مصنوعی: ابر سیاه و سنگینی از آسمان به سمت هامون فرو می‌افتد و بارانش مانند خون بر زمین می‌ریزد.

هوش مصنوعی: او با نیرویی قوی بر کمر نژند زنی زد و سر و دستانش را به زمین افکند.

هوش مصنوعی: زمانی که جادو و فریب کاری بی‌ارزش شد، روح آفرین با انصاف و عدل رفتار کرد.

هوش مصنوعی: سپس به سرعت و قدرت مانند باد به دژ رفت.

هوش مصنوعی: شخصی کوهی را دید که آسمان آن مانند کمرش بر بلندی ایوانی از ستاره‌ها قرار دارد.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به حرکت و سفر در عوالم آسمانی و کهکشان‌ها دارد. گوینده به این معنا اشاره می‌کند که مسیرهای آسمانی و کهکشان‌ها به یکدیگر ارتباط دارند و در حقیقت، سرنوشت و مسیر زندگی ما نیز به نحو دیگری به این عوالم وابسته است. به‌نوعی می‌توان گفت که قلب و روح انسان در این فضاها نهفته است و وجودش تحت تأثیر این زیبایی‌های آسمانی قرار دارد.

هوش مصنوعی: در بالای برج کیوان، یکی دفتری وجود دارد که نشانه‌ای از تاجی است که در آسمان می‌درخشد و مانند یک پنجره به دنیا نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: بلندای نهم، چشم‌انداز او میدان جنگ است و حریم ششم، فضایی برای شادی و جشن.

هوش مصنوعی: پادشاه طارم، مانند پرده‌ای زیبا، به یزکدار بهرام که خنجری در دست دارد، اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: تو بر آن قلعه مانند نیل، دور تا دورش حصاری نکشیده‌ای، و انگار که پرنده‌ی اندیشه‌ات آزادانه در آن می‌گذارد.

هوش مصنوعی: در اینجا به آسمان و ستاره‌ها اشاره شده است. این جمله می‌گوید که بر روی درب این مکان، آسمان معلق است و زحل به عنوان محافظی کوچک در بالای آن قرار دارد. به نوعی نشان‌دهنده‌ی عظمت و زیبایی فضا و ستاره‌هاست.

هوش مصنوعی: آسمان مانند سایه‌ای از روی طاق ایوان اوست و ماه و خورشید نگهبان او هستند.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و درخشش یاقوت اشاره دارد و می‌گوید که مرو، با وجود زیبایی خود، درخشش و جلای بیشتری نسبت به یاقوت دارد. به نوعی این جمله به مقایسه زیبایی و درخشش نمادین اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که مرو از یاقوت نیز درخشان‌تر و زیباتر است.

هوش مصنوعی: دختری زیبا و بلند قامت بر بام ایستاده است و در دستش خنجری درخشان مانند الماس دارد.

هوش مصنوعی: یک نره‌شیر در کمین نشسته است و از بالای در به پایین نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: او با شجاعت و قدرت به جنگ پهلوانی دلیر رفت به طوری که حتی شیر آسمان نیز از صدای حمله‌اش ترسید و مرد.

هوش مصنوعی: شخصی از دل و احساسات خود قدرت و شجاعت می‌گیرد و به آن گوش‌زد می‌کند که به هوش و دل خود اهمیت دهد. در واقع، او با این کار به دل خود گوشزد می‌کند و آن را وادار می‌کند که بیدار و آگاه باشد.

هوش مصنوعی: سام یل به این واقعیت پی برد که آذری یک وقتی جادوگری و فریبی در کار است و دارای ویژگی‌های خاصی است که قابل اعتماد نیست.

هوش مصنوعی: یکی فریاد زد و سام شروع به باز کردن دستانش کرد، به طوری که زخم عمودش به هم شکسته شد.

هوش مصنوعی: از ایوان، صدایی شبیه به طروق برخواست و آن تصویر از بالای طاق پایین آمد.

هوش مصنوعی: در اثر وزش باد، طوفانی به منطقه هامون رسید و از بالا بر زمین افتاد، و در نتیجه، در مدت زمان کوتاهی، اوضاع به شدت تغییر کرد و در دژ یا قلعه‌ ای به حالت آماده‌باش درآمد.

هوش مصنوعی: زمانی که سام قلعه‌ای را به همین شکل مشاهده کرد، علم خود را بر فراز ایوان کاخ بلند کرد.

هوش مصنوعی: هنگامی که سلطان شرق به بلندای برج خود رسید، خورشید از شرم او در عرق غرق شد.

هوش مصنوعی: در حال گردش و تفریح به دور آن کاخ مشغول بود، مانند اینکه ماه بر گردش آسمان در حال حرکت است.

هوش مصنوعی: یک ساختمان زیبا و شگفت‌انگیز ساخته شده است که دیوارهایش از یاقوت قرمز است و رنگ ایوانش زرد و از سنگ لاجورد درست شده است.

هوش مصنوعی: در ورودی ساختمان، درختی از طلا ساخته شده است که سر آن از بالای طاق نما بالا رفته است.

هوش مصنوعی: تصویر معبد چین با زیبایی و زرق و برقش مانند زلف‌های دلربای معشوقه‌ام است که روح را نوازش می‌دهد و دل را شاد می‌کند.

هوش مصنوعی: یک تخت زیبا و فیروزه‌ای در برابر دختری با اندام زیبا و چهره‌ای درخشان مانند ماه قرار دارد.

هوش مصنوعی: در پای تخت سلطنت، گیسوی بلند و زیبا به زمین افتاده است و سایه‌ای که درختی زرین بر جا می‌گذارد.

هوش مصنوعی: ماه، نماد غیرت و خورشید، نماد درخشش و زیبایی است و بت زیبای افسانه‌ای مانند بت‌های معابد آذری را به رقابت و حسرت وا می‌دارد.

هوش مصنوعی: شب به طور مداوم بر چهره روز سایه می‌افکند و زیبایی او به قدری درخشان است که همه را مجذوب می‌کند.

هوش مصنوعی: شکر تلخی که از شیرینی شکر به وجود می‌آید، و چشمه‌های آب از آن سنگ قرمز مانند آتش سوزان هستند.

هوش مصنوعی: در شب، خدمتگزار زیبایی و عطر گلها و عطر دلپذیر آن ماه است، که از چهره‌اش خوشه‌های خوشبویی را جمع‌آوری می‌کند.

هوش مصنوعی: سامش به حور زاد می‌گوید: تو کیستی و از چه کسی زاده شده‌ای؟

هوش مصنوعی: به اینجا که تو را می‌آورند، ای کسی که موی سیاه داری، چرا به بند مشکین‌رنگی که به پا داری، وابسته‌ای؟

هوش مصنوعی: دختر زیبای شیرینی‌گو با لب‌های لعلینش، لبخندی زد و گفت: ای جوان.

هوش مصنوعی: من دختر خاقان، با نام پری‌نوش هستم که مانند مرغ وحشی در دام گرفتار شده‌ام.

هوش مصنوعی: در تاریکی شب، در زنجیرهایی به اسارت درآمده‌ام و خود را در دام عطر خوش مشکی گرفتار کرده‌ام.

هوش مصنوعی: یک الساحر به من جادو زد و من را از درگاه شاه چین دور کرد.

هوش مصنوعی: با نیرنگ و فریب مرا در دام انداخت، به گونه‌ای که به دژ و گنجینه‌ای محکم وابسته شدم.

هوش مصنوعی: ای ماه تابان، تو هم بگو که چگونه به این مقام بلند رسیدی.

هوش مصنوعی: در این قلعه، جادو نمی‌تواند آرام بگیرد. برو و به مرغ کردن مشغول شو.

هوش مصنوعی: در این قلعه، سیمرغ همچون نگهبانی از آسمان، سپر خود را به زمین گذاشته است.

هوش مصنوعی: به خودت رحم کن و به جوانی‌ات اهمیت بده، زندگی‌ات را با محبت و بخشش پر کن.

هوش مصنوعی: مبادا که آن جادوگر بدجنس به جانت آسیب برساند و تو را نابود کند.

هوش مصنوعی: سام به مهربانی که در شب تاریک حضور دارد، می‌گوید: تو همانند ماهی هستی که در این شب تار، بر سر ماه سایه می‌افکنی.

هوش مصنوعی: مراقب باش که درباره‌ی جادوی کسی که مست است، صحبتی نکنی، زیرا تمام جهان تحت تأثیر سحر و جاذبه‌ی اوست.

هوش مصنوعی: با تکیه بر خشم و انتقام، او را به دوردست‌ها فرستادم و به سوی عذاب و تباهی رهنمون شدم.

هوش مصنوعی: نگران نباش چون ما از این موضوع ناراحت نیستیم، چرا که شمشیر من هیچگاه از اثر او کمتر نبوده است.

هوش مصنوعی: اکنون ای دلبر زیبا، به من بگو که آیا از دلبر دیگر خبری داری؟

هوش مصنوعی: پری‌نوش گفت: ای برادر، سکوت کن! زیرا اینکه غم و ناراحتی من به حدی رسیده که به جانم آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: ما به چین هر دو را مانند دو خواهر به یکدیگر می‌دهیم، اما هرکدام از یک برادر دیگر هستند.

هوش مصنوعی: از ابتدا، امپراتور چین سرزمین‌های شرقی را تحت کنترل و تسلط خود داشت.

هوش مصنوعی: از این خانه خاکی که مانند یک محمل (وسیله نقلیه) است، اگر کسی به سفر برود، نشانه‌ای از این سرزمین (چین) باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: اگر داستان زیبایی‌های زلف و موهای یک دختر پری‌چهره را تعریف کنم، قصه‌ام بسیار طولانی خواهد شد.

هوش مصنوعی: هیچ کسی نباید به بدبختی من دچار شود، و هیچ کس نباید دلش در میان درد و رنج قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: تو هم مانند پری زیبایی، اما چرا مانند بیگانگان صحبت می‌کنی؟

هوش مصنوعی: سام داستان زندگی خود را بیان کرد و گفت که چگونه در دام آن دختر افتاده است.

هوش مصنوعی: دیگر گفت: ای درخت پسته، زیبایی تو برای من مانند شانس و بخت خوب است.

هوش مصنوعی: آن دختر زیبای ترک، به قدری دلش سنگی و تنگ‌نظر است که من هم که دلی زخم‌خورده دارم، نمی‌توانم به او نزدیک شوم.

هوش مصنوعی: برو و راز دلت را از من پنهان کن، زیرا نمی‌خواهم از آن باخبر شوم و نمی‌خواهم چیزی بخواهم که از آن هیچ اطلاعی ندارم.

هوش مصنوعی: او این سخن را گفت و از دلش آهی برآمد که باعث آتش دلش شد و عشق به آن معشوقی که چهره‌اش مانند لاله است، دلش را سوزاند.

هوش مصنوعی: چهره‌ای زیبا و شاداب مانند مروارید دارد، به گونه‌ای که به نظر می‌رسد از چشمانش شعله‌ای از عشق و جذابیت بیرون می‌زند.

هوش مصنوعی: بادام گلبرگش را به فندق آبیاری کرد و فندق را با سر زلفش ناز و لطافت بخشید.

هوش مصنوعی: سپس گوینده با کلامی خوش و دلنشین، از شیرینی شهدی که می‌چکد، سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: یاقوت درخشان خود را نمایان کرد و گفت که عطر تاتاری نمی‌تواند پنهان بماند.

هوش مصنوعی: چیزی از ماجرای خودت را از من پنهان کرده‌ای که اگر می‌دانستم، می‌توانستم این درد را درمان کنم.

هوش مصنوعی: اگر نگردش آسمان به من اجازه دهد، مرا به دربار شاهی در سرزمین توران خواهد برد.

هوش مصنوعی: به دیدار عمم به هامون می‌روم و پری‌دخت را می‌بینم و این آغاز خوبی است.

هوش مصنوعی: من به تو کمک می‌کنم تا از دلبر خود دلخور نشوی و تو را مانند آهو از دام رها کنم.

هوش مصنوعی: روح سام به او احترام و ستایش می‌گذارد و سپس او را از بند آزاد می‌کند.

هوش مصنوعی: روزی گروهی در حال گشت و گذار بودند که ناگهان به کاخی جدید و زیبایی رسیدند.

هوش مصنوعی: آنها در ایوانی که چهار در دارد، نمایی از فیروزه را دیدند و گنبدی با رنگ طلایی و نقوش زیبا مشاهده کردند.

هوش مصنوعی: عزیز من، بر تختی از سنگ قیمتی نشسته‌ای و برپیشانی تو حکمتی از نقره نقش بسته است.

هوش مصنوعی: در و بند او از چوب نرم و خشکی ساخته شده بود و نوشته‌ها بر روی آن به گونه‌ای بودند که نشان‌دهنده‌ی نقره‌ای خام و دست‌نخورده بودند.

هوش مصنوعی: بر روی آن لوح نقره‌ای با طلا نوشته شده که ای پادشاه بزرگ و با‌عظمت!

هوش مصنوعی: هر بار که به این سرزمین می‌آیی، نگاهی به جمشید با شکوه و آیین او بنداز.

هوش مصنوعی: بدان ای بزرگ و گرانقدر، که تو از ما با ارزش‌تر هستی و مقام تو بالاتر است.

هوش مصنوعی: دیو و پری به فرمان من هستند و هفت کشور زمین به سادگی در اختیار من قرار دارند.

هوش مصنوعی: من در تمام شب‌ها و روزها فقط به شادی فکر کرده‌ام و از هر شادی‌ای که نصیبم شده، بهره‌برده‌ام.

هوش مصنوعی: هرچند که من در زندگی بدی‌هایی انجام داده‌ام، اما به شکلی از دنیا رفته‌ام که کمتر کسی این‌گونه از دنیا می‌رود.

هوش مصنوعی: این گنبد (جهان) به سرعت نخستین تجربه شیرین را به انسان می‌دهد و پس از آن تلخی‌ها را نیز به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: هرگاه که تو در وضع مطمئن و پایداری نیستی، به من نگاه کن و از او دلخوش نباش.

هوش مصنوعی: در دنیا مانند من پادشاهی وجود ندارد و مانند من هم کسی وجود ندارد که چرخ تیره روزگار را دیده باشد.

هوش مصنوعی: پهلوانی مثل فیروز، شایسته است که در سایه‌ی آسمان و ماه، تاج و تخت داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر دژ گنجینه‌ای را تسخیر کنی و با خرد و دانایی طلسم آن را بشکنی، برتری و موفقیتی بزرگ به دست می‌آوری.

هوش مصنوعی: وقتی این سقف را بنا می‌کنی، برای زندگی‌ات با این نردبان پایین بیا.

هوش مصنوعی: تا زمانی که بتوانی گنجینه جمشید را به دست آوری، سر از آسمان فیروزه‌ای بلند کن.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که نیاکان تو، جمشید بودند و تاج او نماد خورشید است.

هوش مصنوعی: ای جهان سرافراز، بدان که تو می‌توانی این گنج را به دست خود به دست بیاوری.

هوش مصنوعی: اگر به گنج و ثروتی دسترسی داری، به دیگران کمک کن و کسی را بی‌نصیب نگذار.

هوش مصنوعی: هر کسی به طریقی که زندگی می‌کند و غذا می‌خورد، به نوعی بیان‌گر زندگی‌اش است. اگر چیزی به او ندهی یا مانع او شوی، آن چیز دیگر به تو مربوط نیست.

هوش مصنوعی: در تمام سال، تو قادر نیستی که همیشه حضور داشته باشی، زیرا امروز اینجا هستی و فردا نخواهی بود.

هوش مصنوعی: اگر نتوانی به چیزی دسترسی پیدا کنی، فرقی نمی‌کند آن چیز متعلق به تو باشد یا دیگران، چون در واقع از آن تو نیست.

هوش مصنوعی: هر آنچه که در اختیار داری را به زندگی بده، زیرا کسی نمی‌داند که فردا چه سرنوشتی در انتظارش است.

هوش مصنوعی: به تو پناه می‌دهم و از تو سپاسگزارم، زیرا تو تنها کسی هستی که در برابر هر بدی به کمک می‌آیی.

هوش مصنوعی: وقتی که این لوح نقره‌ای را مطالعه کنی، از جمشید برای تو آرزوی سلام و درود دارم.

هوش مصنوعی: وقتی سام یل آن لوح نقره‌ای را خواند، بسیاری از مرواریدها را بر روی آن لوح طلایی افشانید.

هوش مصنوعی: سام جوان بیدار شد و وقتی به زیر زمین نگاه کرد، راهی طولانی را دید.

هوش مصنوعی: در آنجا پاهایی از سنگ مرمر ساخته شده و بر روی آن هم آجرهای زرین گذاشته‌اند.

هوش مصنوعی: سام، که یکی از شخصیت‌های برجسته و خوشبخت در داستان‌ها است، در یک مکان استقرار یافت و لحظه‌ای در آنجا توقف کرد و با دقت به اطراف نگاه کرد.

هوش مصنوعی: در اینجا، تصویری از یک دری زیبا و بلند به نمایش گذاشته شده که از سنگ رخام ساخته شده و در آن قفلی از جنس نقره وجود دارد. این درب نمایانگر زیبایی و ارزشمندی است که با جزئیات خاصی بر روی آن کار شده است.

هوش مصنوعی: شخصی با قدرت و توانایی خود، قفل و درب گرانبهایی را شکست و آنها را باز کرد.

هوش مصنوعی: ایوانی زیبا و طلایی در سرزمین چین ساخته شده است که با رنگ‌ها و تزئینات خاص خود جلوه‌ای خیره‌کننده دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و ارزشمندی جواهرات و سنگ‌های قیمتی می‌پردازد که در چهل خم یا قوس قرار دارند. این جواهرات با زنجیر طلا به هم متصل شده‌اند و به نوعی نشان‌دهنده‌ی ثروت و زیبایی خیره‌کننده هستند.

هوش مصنوعی: هر یک از ما مانند یک گوهر درخشان در شب هستیم. ما هم می‌توانیم در تاریکی، نور و زیبایی خاص خود را به نمایش بگذاریم.

هوش مصنوعی: وقتی سام آن منظر زیبا را دید، با دل شادی آمده از گنج و ثروت خود بیرون آمد.

هوش مصنوعی: مثل اینکه خورشید در آسمان به اوج خود رسیده و زیبایی‌اش مانند ابرهایی است که به خاطر باد به حرکت درآمده‌اند.

هوش مصنوعی: عشقی زیبا و دلکش را بر سر جنگجو نشاندند و بر او جواهرات و سنگ‌های قیمتی ریختند.

هوش مصنوعی: به مانند باد، سمنبر در رکاب خود، به سمت کاروان حرکت کرد.

هوش مصنوعی: آن دختر زیبا به مانند خورشید می‌درخشد و مانند ابرها رنگین است، و چون فیل قوی و سرسخت، با قدرت و عظمت به جلو می‌آید.

هوش مصنوعی: شخصی مانند ماه از بالای کوه می‌تابد و سایه‌ای که از مهر و محبت یار بر جای مانده است.

هوش مصنوعی: یک نفر که در حال عبور از کوه است، به خاطر غم و اندوهی که دارد، از مسیر خود منحرف شده و ناامید به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: یک روز صبح، خورشید از افق بالا می‌آید و تا غروب در آسمان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: کسی مانند پری از دست دیو فرار کرده و دیگری مانند دیوانه‌ای است که در حال فریاد زدن است.

هوش مصنوعی: وقتی قافله‌ای از دانش به مقصد رسید، با احترام و ارادت بر بالای مرحله‌ای فرود آمدند.

هوش مصنوعی: تمام کاروان گنج‌های خود را بر زمین ریختند و به پای اسب‌هایشان طلا پراکندند.

هوش مصنوعی: وقتی آن پیر و تجربه‌دیده متوجه شد که سام، آن قهرمان، از نبرد بازگشته است، شگفت‌زده شد.

هوش مصنوعی: پیر دانایی به خیمه مردم راهنمایی کرد و بر سام نیرم احترام و ارادت نثار کرد.

هوش مصنوعی: در این زمان، جایی برای آرامش من نیست و جز در گنجینه‌ای از اندوه نمی‌توانم آسوده شوم.

هوش مصنوعی: حالا می‌خواهم از اینجا بروم و به آن دژ برسم و پشت هیون قرار بگیرم.

هوش مصنوعی: بیایید به هامون برویم و آن گنجینه ارزشمند را به دست بیاوریم، و در این راه، تمام دردها و رنج‌هایی را که داشتیم، فراموش کنیم.

هوش مصنوعی: سپس سام نریمان به ارتفاعی بلند برخاست، مانند ماهی که در آسمان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: همه با عجله و سرعت بر سواران نشسته‌اند و آماده حرکتند.

هوش مصنوعی: در همان لحظه، به لبه‌ی کوه رسیدند و از آن مسیر، خسته و سرگردان به دور خود چرخیدند.

هوش مصنوعی: آنها با هیجان و شور به سمت دژ رفتند و در ایوان به شدت شاد و بی‌قرار شدند.

هوش مصنوعی: در هر گوشه‌ای گنجی از طلا کشف کردند و در هر گنجی نیز گنجی دیگر یافت شد.

هوش مصنوعی: گروهی به دور آن مکان مقدس گشتند و با سام، که حمایتگر جهانیان است، به تفریح پرداختند.

هوش مصنوعی: سپس به درون گنجینه رفتند و با یاقوت و طلا حساب کردند و پرداخت کردند.

هوش مصنوعی: وقتی سام به همان شیوه‌ای که گنج‌دژ را باز کرد، عمل کرد، جهانیان را به یاد گنج جمشید انداخت.

هوش مصنوعی: دودمان بسیاری از دارایی‌ها و ثروت‌ها، در واقع نشان‌دهنده ارزش و ثروت انسانی به شمار می‌رود. در اینجا، اشاره به دو نوع وسیله نقلیه و بارکش داره که در زندگی انسان‌ها اهمیت دارند و از آن‌ها برای انتقال کالا و ثروت استفاده می‌شود.

هوش مصنوعی: شما همچون عود خوشبو و گرم، و مانند قمار بازی و دیبای چینی زیبا هستید. مثل یاقوت درخشانی که در درون طلا نهفته است، می‌درخشید.

هوش مصنوعی: وقتی به زیبایی و شکوه گل‌ها و سنگ‌های قیمتی اشاره می‌شود، به مفاهیمی از مانند سبزی و عطر گل‌ها که نماد زیبایی و لطافت هستند، و همچنین به سنگ‌های قیمتی که نمایانگر ثروت و ارزش می‌باشند، اشاره می‌کند. زیبایی و خاص بودن هر یک از این عناصر دلیلی برای تحسین و تمجید آن‌هاست.

هوش مصنوعی: آنها بر پشت قایق‌ها دریا را پشت سر گذاشتند و به سمت هامون، از دشت‌های کوهستانی راهی شدند.

هوش مصنوعی: علم‌ها و پرچم‌های زیبا را برافراشتند و به سوی مرز چین حرکت کردند.

هوش مصنوعی: گروهی از افرادی که در البرز زندگی می‌کنند، با عجله و شتاب در زیر بار سنگینی در حال حرکت هستند.

هوش مصنوعی: دلیران با عزمی راسخ و شجاعت، به سمت صحرا حرکت کردند و با سربلندی به آسمان نگریستند.