هوش مصنوعی: سربازان او به محض دیدن او متوجه شدند و همگی شگفت‌زده شدند.

هوش مصنوعی: تاج طلایی بر سر گذاشتند و بر آن سنگ‌های قیمتی و زیبایی را پراکنده کردند.

هوش مصنوعی: درفش کیانی را به اهتزاز درآوردند و در هر مکان، قبه‌های طلا ساختند.

هوش مصنوعی: همه بر زمین نشسته و در حال عبور از راه هستند تا به اسب شاه برسند.

هوش مصنوعی: زنان تبیره به صدا درآوردند و طبل را نواختند و صدای کوس را در جهان پخش کردند.

هوش مصنوعی: تمام سرزمین‌های شرق به زیبایی و زینت لباس‌های ابریشمی چین مزین شده‌اند، مانند بهشت برین.

هوش مصنوعی: در هر گوشه‌ای، شخصی به پرستش موجودی زیبا مشغول است و این کار او به خاطر یادآوری کسی است که در پی جستجوی دنیا و خوشی‌ها است و در دستش جامی دارد.

هوش مصنوعی: به دنبال شگفتی‌ها و خوشبختی‌ها، شخصی با شادی و افتخار، سایه‌ای بزرگ و گسترده ایجاد کرده است.

هوش مصنوعی: در روز خوش‌یمن و مبارک، نشانه‌های نیکویی به شهر آمد و نور آفتاب جلال و شکوه را منتشر کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که ماه از برج ماهی خارج شد، دلیل این که محبوب یوسف در این زمان نمایان شد، چیست؟

هوش مصنوعی: در آن زمان، شاهی که کشورها را فتح کرده بود، بر آن تخت طلا نشسته بود و با خرد و تدبیر خود، امور را مدیریت می‌کرد.

هوش مصنوعی: در برابر تخت دادگستری او، بزرگانی که به قضاوت نشسته‌اند، جایگاه خود را به احترام و ادب بوسه می‌زنند.

هوش مصنوعی: همه، با افتخار و وقار، تاجی که از زیبایی و روشنایی گرفته شده بر سر نهاده‌اند و از ماهی‌ها نیز درخشنده‌تر و برجسته‌تر به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: در اینجا به نوعی بیان می‌شود که در میان ستاره‌ها، من نیز بنده و کوچکی هستم که به خاطر درخشش آسمان، سرم پایین است و احساس حقارت می‌کنم.

هوش مصنوعی: در ایوانش، کیوان در خدمتش است و هیچ چیز دیگری نمی‌خواهد، و در میدانش، ماهی با تند خواری و شتاب درخشان و بی‌نظیر وجود دارد.

هوش مصنوعی: تاج و مقام بلندی را از پادشاهی بزرگی مثل قیصر به ارث برده‌اید و باید با شکوه و عظمت آن را حفظ کنید.

هوش مصنوعی: جهان به بنده‌وارگی و خدمتگزاری در حضور همه بزرگوارانش، به طور عجیبی افتاده است.

هوش مصنوعی: در زمان برگزاری جشن یا مراسم بزرگ، به درگاه پادشاه مانند یک پادشاه واقعی با احترام و شکوه وارد شو.

هوش مصنوعی: از طرف قیصر، دانش و هنر به افراشته‌ترین سطح رسید و به شیوه‌ی پادشاهان، یک مجلس جشن ترتیب داده شد.

هوش مصنوعی: وقتی دل را بر اساس نظم و ترتیب کشورها قرار داد، منصب وزارت را به کسی خوشنام و موفق واگذار کرد.

هوش مصنوعی: دنیای عدالت و انصاف را فراموش کرده است چون صدای عدالت او را شنیده است.

هوش مصنوعی: در صبح روشن، مانند نسیم بهاری، خبری از کاروان تاتار رسید.

هوش مصنوعی: در صبح زود، خروس با صدای بلندش اعلام حضور کرد و خبر از آمدن صبح را داد. بویی خوش مانند عطر عنبر در فضا پراکنده شد.

هوش مصنوعی: عطر دل‌انگیز تو مانند رایحه عطر خوش عنبر است و از باغ خوشبوی بهشتی نشانه‌ای به من دادی.

هوش مصنوعی: تو همچون نغمه‌سرای گلزار به دنیای ما آمدی و عطر تو دل‌ها را شاد کرده است.

هوش مصنوعی: باد صبحگاهی که از راه تاتار آمدی، نشانه‌ای از زیبایی و زلف‌های گیسو را از معشوق نشان دادی.

هوش مصنوعی: وقتی بر تخت زرینی نشسته‌ای، مانند شب که بر بالای آن می‌درخشد، سرت را از چرخ زمان بالا آورده‌ای.

هوش مصنوعی: گوان‌ها (گاوها) در اطراف درگاه او ایستاده‌اند و به طور ناامید و خجالت‌زده در خدمت قهرمان هستند.

هوش مصنوعی: جهان به‌دنبال کسی است که خوشبخت و شجاع باشد و در مقام قدرت و سلطنت، برای خدمت به ملت آماده است.

هوش مصنوعی: سرسختی و قدرت سام که دنیای وسیع را می‌گشاید، به وسیله‌ی فردی با دانش و خوشبختی مشخص شده است.

هوش مصنوعی: نشسته‌ای همچون ابر، با خرد و دانشی همچون کیامورث.

هوش مصنوعی: اما بدون حضور دختر زیبا با چهره‌اش، او به فکر و نگرانی شهر و دیارش نیست.

هوش مصنوعی: در حالیکه تو خود را می‌سوزاندی و تلاش می‌کردی، به کارهایی که مربوط به کشورها و سرزمین‌ها بود، توجه نداشتی.

هوش مصنوعی: به خاطر بار سنگینی که بر دوش داری، هرگز به کسی نگاه نکردی جز آن یار نامدار.

هوش مصنوعی: آیا تو از طرف چین به سمت خاور زمین آمده‌ای و از سرزمین توران عبور کرده‌ای؟

هوش مصنوعی: نه از دیگرانی که در جهان بودند پرسیدی، بلکه فقط از حال فغفور چین اطلاع پیدا کردی.

هوش مصنوعی: وقتی که غم و اندوه او را از جایگاهش راندی، به دامن سرنوشت خوش بازگشت.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به برگزاری یک مهمانی شادی و جشن است که در آن از شراب و شادی‌های زندگی لذت برده می‌شود. همچنین به زیبایی و نشاطی که از ترکیب فرهنگ‌ها و حضور افرادی با ویژگی‌های خاص به وجود می‌آید اشاره شده است.

هوش مصنوعی: به یاد دختر زیبای با پوست نقره‌ای، که چهره‌اش به زیبایی دختران چین و ختن می‌ماند.

هوش مصنوعی: تو جام را نوشیدی و گریه کردی، چون اگر شراب نمی‌نوشیدی، زندگی‌ات در کجا می‌گذشت؟

هوش مصنوعی: در میان شب‌ها تنها یک شب مانند روز می‌درخشد و در آن شب، جام می می‌نوشند و مجلس بسیار شاداب و پرنور است.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که شب به اندازه‌ای روشن و زیباست که همچون روز به نظر می‌رسد و شب خاصی است که از روز نوروز هم دلپذیرتر است.

هوش مصنوعی: هوا بویی مانند مشک دارد و نسیم صبحگاهی هم عطر مشک را پخش می‌کند. موهای سیاه شب همچون مشک در حال ریختن هستند.

هوش مصنوعی: هوا عطر دل‌انگیزی دارد که چون شب فرا می‌رسد، بوی خوش مشک در فضا پخش می‌شود.

هوش مصنوعی: ماه در این باغ سرسبز مانند چراغی در دستان زنگی درخشان شده است.

هوش مصنوعی: بر سر آهنگ دلنشین پرندگان با تجربه، چرخ زمان همچنان در حال چرخش است.

هوش مصنوعی: در آسمان جشن و شادی، خوش صدا و سازنده‌ای وجود دارد که همراهش، ناهید، به نواختن بر روی سازش می‌پردازد.

هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی شده همراه و همدل با کسانی که صبح زود بیدار می‌شوند و به تازگی روز را آغاز می‌کنند.

هوش مصنوعی: درست در لحظه‌ای که آسمان با نغمه‌های دل‌انگیز پر شده، گویی روز به پایان رسیده و شب به‌سلامت اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: صبح با حیرت و به آرامی شروع شده است، و با این حال پرندگان جرس به حرکت درآمده‌اند و صدا را به راه انداخته‌اند.

هوش مصنوعی: در شبی که محفل ویژه‌ای برپا بود، زهره در آسمان به عنوان رقصنده‌ای درخشان قرار داشت.

هوش مصنوعی: باده‌ای رنگین و خوش‌رنگ در جام زرین قرار دارد و ساقی خوش‌خلق و شاداب آن را به ما می‌ریزد.

هوش مصنوعی: در لیوان شفاف و زیبا، نوشیدنی سرخ رنگ و گرانبها قرار دارد که انگار مانند آسمان است و نوشیدنی درخشانش مانند تابش خورشید می‌باشد.

هوش مصنوعی: تو گفتی که این جام، همان جام جمشید است و یا نوشیدنی که مانند نور خورشید درخشان است.

هوش مصنوعی: شادی نواختن نی در دستان مستان به گوش می‌رسد و خواننده با صدای زیبا و هنرمندانه، دل‌ها را به وجد می‌آورد.

هوش مصنوعی: در آن جمع، شرابی مانند عقیق درخشان است که مانند ستاره سهیل در یمن تابنده و زیباست.

هوش مصنوعی: صداهای دلنواز خوانندگان در مکانی که پرده‌ها به زیبایی چیده شده، با هم ترکیب شده و فضایی شاعرانه را ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: چهره‌ی درخشان سام، که اندیشه‌اش روشن است، مانند خورشیدی است که بر تختی از لاجورد می‌تابد.

هوش مصنوعی: چنان‌که بادام ترکان چینی در هوای نیمه مست و دل‌انگیز، در دست جامی زیبا و نوشین است.

هوش مصنوعی: کماندار که به چشم‌هایش نگاه می‌کند، تیرهایی شبیه دو دلبستگی را به سمت قلب می‌زند.

هوش مصنوعی: او هنوز از این آسمان آبی به دور ماه، مانند گلی که به دور خورشید نشسته باشد، می‌درخشد.

هوش مصنوعی: از شدت مستی، سرم را به کناره گوشم تکیه داده‌ام؛ همچون کسانی که از خوشحالی و لذت نوشیدنی، سر و صدای زیادی به پا کرده‌اند.

هوش مصنوعی: شخصی با ارزش و گرانقدر از کابل، گاهی نوشیدنی می‌نوشد و گاهی از نوشیدنی باد لذت می‌برد.

هوش مصنوعی: دختران زیبا و دلربا در مجلس درخشان هستند، مانند شبی که بر روز روشن سایه افکنده است.

هوش مصنوعی: پلنگان تیزپا و دلاور به میدان آمده‌اند و قدرت و اثر می‌افشانند، و جام می هم به دست‌گیری و تسخیر آمده است.

هوش مصنوعی: دوستانی که با زبان شیرین صحبت می‌کنند و همتایان زیبا و دل‌پسند، به یکدیگر رقابت می‌کنند.

هوش مصنوعی: مانند بادام که ساقی خوش طعم و ناب است، همه در اثر نوشیدن یک جرعه از آن مست و خراب شده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی که نوازندگان با زیبایی چنگ را به صدا در می‌آورند، آواز دل‌نوازشان مانند جریانی خوش در فضا طنین‌انداز می‌شود.

هوش مصنوعی: دل سام در ساغر آویخته، به این معناست که دل سام به میگسی دوخته شده و در حالتی نشسته که خواب و خیال او را دربرگرفته است. در این حال، نرگس، که نمادی از زیبایی و جذابیت است، به عنوان یک عنصر مشترک در ساغر و می، نشانه‌ای از سرگرمی و خیالاتی است که در دل او جاری است. قدح پر از می، نمایانگر لذات و شادی‌هایی است که در زندگی او وجود دارد.

هوش مصنوعی: زمانی که جم، جامی از یاقوت را در دست گرفت و چتری از آتش را برافراشت.

هوش مصنوعی: آتش می‌نوشی به صورت تو جلوه‌گری می‌کند و دل من نیز به خاطر عشق و احساساتی که در آن دارم، شعله‌ور است.

هوش مصنوعی: از زیبایی‌های او مانند یک گل، برگی به خارج آمده است و گلبرگش از شراب عرق کرده است.

هوش مصنوعی: زنی که کمرش را به زیبایی بسته و کلاهی طلایی بر سر دارد، در گوشه‌ای از قصر یا محل برگزاری مراسم ایستاده است.

هوش مصنوعی: از می‌نوشندگان، شیرین‌نوشی به کمال رسیده و صدای شگفت‌انگیزی به آسمان بلند شده است.

هوش مصنوعی: مردی شجاع و دلیر در حالتی مست و گیج به سر می‌برد و در خواب، دو دوستش مانند دو آهو در آرامش و بی‌خبری هستند.