هوش مصنوعی: یکی از دلاوران، از سپاه جدا شد و به یکباره با صدای بلندی از خود و یارانش، خود را به پناهگاه رساند.

هوش مصنوعی: یک نفر در دور و بر سام (یکی از شخصیت‌های اسطوره‌ای) بود که همزاد او به شمار می‌رفت و نامش "گرانمایه قلواد" بود.

هوش مصنوعی: از یک دایه شیر خورده‌اند و حالا در میدان، با هم آماده‌ی جنگ و تیراندازی هستند.

هوش مصنوعی: او به دنبال سام فرخ راهی ختا شد و مسیرش را به سمت آنجا ادامه داد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به جز سایه‌شان همراهی ندارد و هیچ‌کس از حال دل آنها خبر ندارد.

هوش مصنوعی: گلابی‌ها با سرعت به سوی مقصد خود می‌شتابند و دل خسته من در چنگال آن‌ها گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: روح سام تازان به سبب غم و اندوهی که در دل دارد، همچون صد جوی آب از چشمانش سرازیر شده است.

هوش مصنوعی: ای دل، ناله‌ای برآور که در آسمان بلند به دام دختری زیبا و خیال‌انگیز گرفتار شده‌ام.

هوش مصنوعی: دم آتش‌افشان شده، یعنی آتش به شدت شعله‌ور شده است و همدمش یعنی در کنار او، خیال سر زلف او است و این خیال برای او مثل یک راز آشنا و نزدیکی است. به عبارتی، در آتش‌افشانی که به شدت در حال سوختن است، او به یاد و خیال موی زیبای معشوقش است که برایش بسیار خاص و خصوصی می‌باشد.

هوش مصنوعی: عشقی که در دل دارم، مانند درختی است که شکسته و کج شده، و از سر تا پا غرق در اشک و غم و اندوه است.

هوش مصنوعی: در آسمان، صداهایی از دل ناله می‌کند و جهانی را که مملو از اندوه است، با اشک‌هایش سیراب می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر در دل‌ت دلی سوخته باشد و از آن آتشین نفس بکشی، پاسخ آن نفس از کوه‌های بلند باز می‌گردد.

هوش مصنوعی: نه راهی وجود دارد که رهبر بتواند به آن دست یابد، و نه احساسی در دل که معشوق بتواند آن را به دست آورد.

هوش مصنوعی: نه معشوقی در دست دارم و نه دل را در آغوش او، و نه در دل امیدی به دیدار چهره‌اش دارم.

هوش مصنوعی: از دلی که در آتش عشق می‌سوزد، آسمان به رنگ آبی درمی‌آید و از نشانه‌های اسبی که تاخت می‌کند، نیز هوای اطراف به رنگ آبی می‌شود.

هوش مصنوعی: گاهی بخت خوبی را تجربه کرده‌ام و در مواقعی دیگر، قلبم به تپش افتاده است از شدت احساسات و نگرانی.

هوش مصنوعی: مانند پرنده‌ای که در صبحگاه سر و صدا می‌کند، تو نیز با دل پر از غم و احساسات به سوی من آمدی.

هوش مصنوعی: هر لحظه غبار از چهره‌ات پاک می‌شود و اشک‌های خونین از چشمانت مانند سیلاب جاریست.

هوش مصنوعی: هر زمان که به مسیرش بروی، مثل رودخانه کنار دریا می‌رسی.

هوش مصنوعی: به هر نقطه‌ای که بروی و از مردم بپرسی، زمین توران را خواهی شناخت و در هر خانه‌ای که وارد شوی، به دختر شاه چین خواهی رسید.

هوش مصنوعی: هنگامی که خورشید از سمت شرق سر بر می‌آورد، همانند شعله‌ای آتشین از دل زمین بیرون می‌جهد.

هوش مصنوعی: هر لحظه از چهره‌ات غباری بر می‌خیزد که اشک‌های مردم غمگین را به خون بدل می‌کند.

هوش مصنوعی: آیا او خورشید تابان است یا ماه من که در سپیده دم، از روی میل و اراده‌ام می‌درخشد؟

هوش مصنوعی: اگر ستاره بلندی نصیب تو شده باشد، از افق به بیرون خواهی آمد و مانند ماهی که در آسمان روشن است، درخشان خواهی شد.

هوش مصنوعی: با صدای چنگش آهنگ زیبایی خلق کردی و شور و هیجانی در جهان به وجود آوردی.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیت چهره شخصی اشاره دارد که ممکن است مانند زهره (زیباترین ستاره) یا صورت ماه باشد. همچنین نشان‌دهنده این است که نوری که از چهره او می‌تابد، ناشی از زیبایی و جذابیت دلبر است.

هوش مصنوعی: گاهی مانند خسرو زنگ‌بار با شکوه و سرشار از قدرت، از جمع خاور زمین سر بلند می‌کنی و همه چیز را تحت تاثیر قرار می‌دهی.

هوش مصنوعی: تو بانگ ناله‌ای بلند کردی و از دنیا رفتی، غمگینی را که در جانم بود، به فریاد رساندی.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیت موهای دوست اشاره دارد و بیان می‌کند که آیا تاریکی شب به خاطر رنگ سیاه موهای دوست است یا اینکه زیبایی و نرمی آنها در مقایسه با زیبایی‌های دیگر دنیا، مانند چین یا شب تاریک، به چشم می‌آید. در واقع، شاعر به توصیف عشق و زیبایی‌های ظاهری دوست پرداخته و شب را نمادی از این زیبایی‌ها می‌داند.

هوش مصنوعی: گاهی با غضب و عصبانیت، وضعیتی را ایجاد کردی و گاهی نیز با دل‌درد و ناراحتی، آهی سوزناک از دل برآورده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر برای حل مشکلات او ناراحت شدی، این باعث شد که او هم از درد و رنجش بسوزد و آتش دلش بیشتر شعله‌ور شود.

هوش مصنوعی: هر جا که توقف کردی، انگار از چشمانت دو رود جاری شده است.

هوش مصنوعی: در مسیری که او انتخاب کرده است، دیگر نیازی به توقف و باراندازی در کشتی نیست.

هوش مصنوعی: از هر سنگی که به آن نزدیک می‌شوی، بوی خون حس می‌شود و همان خون از چشمان او جاری است.

هوش مصنوعی: وقتی قلواد را دیدی، به گونه‌ای دلش را شاد کردی که دیگر از ناراحتی و غم رنج نبرد.

هوش مصنوعی: خودت را از غم و اندوه دور کن و به دل خود تلخی نده؛ به شادی و لطافت زندگی‌ات توجه کن.

هوش مصنوعی: راه بسیار طولانی است و کسی که در این مسیر رهبری کند، باید صبر و شکیبایی زیادی داشته باشد؛ زیرا شب‌های دوری و فاصله بسیار زیاد است.

هوش مصنوعی: مبادا که بدنت درگیر غم عشق تو شود؛ زیرا که این درد روح مرا از بین می‌برد.

هوش مصنوعی: در این مسیر، تنها صبر می‌تواند به تو کمک کند، چرا که اعتقادات و باورهایت به باد رفته‌اند.

هوش مصنوعی: به این معناست که وقتی مسیر طولانی را طی کردند، ناگهان به نقطه‌ای رسیدند که از آن بالا رفته و به دریا وارد شدند.