هوش مصنوعی: اگر از درد و رنج من آگاه نیستید، پس از این‌گونه صحبت‌ها دوری کنید.

هوش مصنوعی: من را فقط به عنوان نقش یک دیوار ببینید، چون هیچ تصویری جز خودم در حال حاضر در چشمم نمی‌بینم.

هوش مصنوعی: ماه زیبا و روشنایی بخش دنیاست، اما بدون عشق و دوستی، حیات و جان واقعی ندارد.

هوش مصنوعی: دل من هیچ کس را جز او خوشایند نیست، چرا که او بهترین است و نمی‌توان از او جدا شد.

هوش مصنوعی: دل من به دنبال آن دختری است که زیبایی‌اش به نحوی است که هم شگفت‌انگیز و هم عمیق و معنادار به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: کجا می‌توانم به وصال او دست یابم، در حالی که مگس نمی‌تواند به چشم عنقا نزدیک شود؟

هوش مصنوعی: من آن فردی نیستم که بخواهم به خاطر دوست از راه خود برگردم، زیرا من مانند یک دیوار هستم و جانم وابسته به او است.

هوش مصنوعی: پیام من را به پیرزن برسانید و دل غمگینش را تسکین دهید.

هوش مصنوعی: بگویید که دل شما مانند یک جگر گوشه است و از خون جگر شما پر شده است.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌دیدی‌اش، زندگی‌ات با این همه درد و رنج ممکن نبود.

هوش مصنوعی: اکنون رفت و جانش را به معشوق سپرد، چرا که این‌گونه، شکارش از مسیر منحرف شد.

هوش مصنوعی: روح از دنیا رها شد و به سوی سرزمین ختا حرکت کرد. حال چه باید کرد؟ ختا مسیر دیگری را در پیش گرفت.

هوش مصنوعی: اگر کسی از من دربارهٔ منوچهر شاه بپرسد، بگویید که او شاهی است که پناهگاه جهانیان است.

هوش مصنوعی: سام نریمان وقتی که پر برگشاد کرد، روزی به اشتباه بر روی چیزی قدم گذاشت.

هوش مصنوعی: یکی از کسان، جنازه‌ای را بیرون از قبر انداخت و چشم آن مرده مانند چشمان آهو در خون غوطه‌ور شد.

هوش مصنوعی: مانند باد بهاری که از لانه‌اش بیرون می‌آید، چنانکه آهوهای چینی به آرامی و بدون صدایی از برهوت عبور می‌کنند.

هوش مصنوعی: دخترکی از پشت پرده نمایان شد و دل عاشق از عشق او بیرون افتاد.

هوش مصنوعی: زمانی که زلف‌های کج او بر زمین افتاد، او ناراحت شد و سپس به چین و بافت خود بازگشت.

هوش مصنوعی: او اشتباه کرد و به سوی ختن رفت، در حالی که دلش از جان و تن خسته بود.

هوش مصنوعی: عطر موی محبوب به قدری دلرباست که حتی در دوردست‌ها، زیبایی و جذابیت خود را حفظ می‌کند.

هوش مصنوعی: از این راه کجا جان به مقصد برسد و از این گرداب چگونه کشتی به خشکی برساند؟

هوش مصنوعی: اگر شانس به او رو کند، درد و غم از دل معشوقش برطرف می‌شود.

هوش مصنوعی: گرد زلفش چون عطر خوش عنبر در دست گرفته شده است، یا مانند جویی که بر روی سرش جاری است.

هوش مصنوعی: اگر زمانی او به سر آید، ای شاه فیروز، جاودانم دلتنگ تو خواهم شد.

هوش مصنوعی: او این را گفت و سوارش را از جا حرکت داد و به جلو به سمت ختا روانه شد.