هوش مصنوعی: دلیر و شجاعی به مسجد آمد و به جای نماز، از خداوندی که بی‌نیاز است، فریاد زد.

هوش مصنوعی: او از او خواست که برکت و پیروزی را برایش به ارمغان بیاورد، تا از چنگال اژدها راحت و آزاد شود.

هوش مصنوعی: او گفت: ای خالق جهان، دشمنان زیادی دارم که از میان آن‌ها به کمک نیاز دارم.

هوش مصنوعی: جادوگران و دیوان و مردم عادی، همگی از شناخت حقیقت عاجز و ناآگاه هستند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به مقابلم بیفتد، امیدوارم که در جنگ به من زمان بدهد و فرصت بیشتری برای مبارزه فراهم کند.

هوش مصنوعی: بدان که تمام آنچه از دنیا دارم را از جسمشان جدا می‌کنم و به عنوان مردی و با شجاعت، بر آنها فائق می‌آیم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم دو چنگال غول‌های ابرها را ببندم، اما این چیزها ارزش معنایی ندارند.

هوش مصنوعی: من فقط زیبایی‌ها و خوبی‌هایت را می‌بینم و نمی‌خواهم به نقص‌ها و زشتی‌ها توجه کنم.

هوش مصنوعی: او گفت و بر زمین افتاد، هوش از آن مرد پرخاشگر برد.

هوش مصنوعی: یک صدا ناگهان به او رسید و به او گفت: «ای سام خوشبخت، گوش های خود را باز کن و بشنو.»

هوش مصنوعی: خداوند گفت که به شما پیروزی در میدان جنگ را عطا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من تو را به مانند شیر آفریدم، به گونه‌ای که در این جهان کسی نمی‌تواند به تو دست یابد یا به تو آسیب برساند.

هوش مصنوعی: دشمنان تو به زیر دستان تو افتادند و همه‌ی بلندای آن‌ها به پستی تبدیل شد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در این دنیا بخواهی، به دست خواهی آورد، ای کسی که نامت مشهور است.

هوش مصنوعی: از ریشه‌ی دلیران، من به وجود می‌آورم و از هر گره‌ای که در کار آنها هست، راه‌حلی پیدا می‌کنم.

هوش مصنوعی: شما فرزندی از یک پهلوان مشهور دارید و من به شما یکی از بهترین و شجاع‌ترین جنگجویان را اهدا می‌کنم تا در میدان جنگ با شما همراه باشد.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند در برابر او مقاومت کند و او پشتیبان و یاری‌دهنده‌ای برای هر کسی که نیازمند کمک باشد، خواهد بود.

هوش مصنوعی: به خاطر دشمن، به فکر نباش و به یاد داشته باش که صدای سروش این پیام را دارد.

هوش مصنوعی: زمانی که سالار سام این سخن را شنید، با قلبی شاد و خوشحال از جا جهید.

هوش مصنوعی: در دل یک دلیر، امید بزرگی شکل گرفته که او را شبیه یک فرد مست کرده است.

هوش مصنوعی: وقتی سیمرغ به آسمان پرواز کرد، در این آشیانه نیز بال‌هایش را گشود.

هوش مصنوعی: برخی ستاره‌ها در نزدیک و دور از هم، به وسیله‌ی پرنده‌ای که نوک آن به نور می‌درخشد، بیرون آورده شده‌اند.

هوش مصنوعی: سپهبد به میدان آمد و پشت سرش مثل یک پرندهٔ خشمگین، ابروهایش به حالت غیظ برآمده بود.

هوش مصنوعی: پهلوان کمربند تیر و کمانش را محکم بست و از آنجا به سرعت حرکت کرد، انگار که مست شده باشد.

هوش مصنوعی: در آغاز، آن جنگجو با شجاعت وارد میدان نبرد شد و به اطرافش نگاهی انداخت.

هوش مصنوعی: مردی که کوه سنگی را در آنجا ندید، به سوی دره آمد و فریاد و ناله‌ای سر داد.

هوش مصنوعی: سه فرسنگ مسیر را پیمود و در دل دره‌ای تاریک، همه جا را تیره و تار دید.

هوش مصنوعی: تمامی سنگ‌ها از شدت حرارت سوخته و به خاکستر تبدیل شده‌اند، انگار آسمان آتش را در همه جا پخش کرده است.

هوش مصنوعی: آب‌های جاری از قله کوه‌ها به رنگ‌های سرخ و زرد به خاطر خشم و درد، از بدن رها شده‌اند.

هوش مصنوعی: سیمرغ از آنجا پرواز نکرد، چون دلش از ناراحتی و غم به سنگ تبدیل شده بود.

هوش مصنوعی: فرمانده از آن دره متعجب و گیج مانده بود و به فراوانی نام خدا را می‌خواند.

هوش مصنوعی: نگاهی به دره سام انداخت و سوار بر اسب، اژدهایی را دید که مانند کوهی بزرگ بود.

هوش مصنوعی: او را به بالا کشیدی و دو شکم زرد و پهلوی بزرگش را نشان دادی، مانند نیل.

هوش مصنوعی: در دل دره، حلقه‌ای به دور او بسته شده و تنش همانند فیل آرام و سنگین است. گردن او نیز در حالتی خاص قرار دارد.

هوش مصنوعی: چشم و بینی او همانند آتشفشانی است که به دلیل دو کوه بزرگ به جوش آمده و فوران می‌کند.

هوش مصنوعی: همه جا را دود تاریک آن موجود وحشی پر کرده است، مانند دودی که نور خورشید و ماه را هم می‌پوشاند.

هوش مصنوعی: زمانی که سام دلاور او را دید، همچون تندری به خروش درآمد و فریادی سر داد.

هوش مصنوعی: ای زشت و بدصورت، به راستی که از اینجا به سوی دنیای زوال می‌روم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم جهانی تاریک و غم‌انگیز بسازم، اما تنها به شرطی که تو در میان بزرگان و افراد مهم حضور داشته باشی.

هوش مصنوعی: به دلیل ترس و اضطرابی که دارم، گاهی به مانند اژدهایی وحشتناک به نظر می‌رسم و گاهی به شکل سنگی بی‌حرکت و بی‌احساس.

هوش مصنوعی: تو از شمشیر تیز من نجاتی نخواهی یافت؛ تنها به فرمان خداوند، زمانی به تو رحم خواهد شد.

هوش مصنوعی: من سام نیرومند از ایران هستم و به تنهایی در میدان نبرد می‌جنگم.

هوش مصنوعی: هرگز از دیوان و جادوگران نمی‌ترسم، زیرا نیرویی قوی و تسلط بر طبیعت دارم.

هوش مصنوعی: خداوند پاک به من قدرتی عطا کرده است که بتوانم دشمنان را به زانو در آورم و آنها را در سختی و زحمت بیندازم.

هوش مصنوعی: وقتی ارقم این صحبت‌ها را شنید، ترسید و دیو بدجنس به حرکت درآمد.

هوش مصنوعی: به سختی و با زحمت از جایی بلند شد و به او گفت: ای سام، که در میدان جنگ مهارت داری.

هوش مصنوعی: تو به خاطر قدرت و توانایی‌های خودت، خیلی به خودت مغرور شده‌ای.

هوش مصنوعی: تو نمی‌دانی که من کیستم اما به دنبال این هستم که در دنیای بزرگ و پرچالش همچون کوه نهنگان جستجو کنم.

هوش مصنوعی: مادرم مرا ارقم نامیده و از من وام گرفته، در حالی که مرگ به من زهر جامی بخشیده است.

هوش مصنوعی: تمام مرزهای مغرب متعلق به من است و زمانه و همه چیز در زیر کنترل من قرار دارد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در این دنیا نمی‌تواند با من مبارزه کند، چرا که در نبرد، قدرت و عظمت من به اندازه‌ی نهنگ است.

هوش مصنوعی: در این کوه، سیمرغ پرهایش را به زیر می‌ریزد، و نگهبان آسمان نیز سپرش را بر زمین می‌گذارد.

هوش مصنوعی: یک نصیحت خوب را از من بشنو و به آن گوش بسپار تا به جان و بدن خودت اهمیت بدهی.

هوش مصنوعی: اسب را از این کوهستان دور کن و به خاطر نام و اعتبار سام سوار خود را گول نزن.

هوش مصنوعی: از خودت دفاع کن و اجازه نده که به مکانت و شخصیتت آسیب برسد.

هوش مصنوعی: او سخنی گفت و دهانش را باز کرد و سپس کار جادوگری را آغاز کرد.

هوش مصنوعی: نفس را به مانند سام نیرم، پهلوانی قدرتمند و بزرگ، از خود دور کرد. این نشان‌دهنده‌ی تسلط بر نفس و کنترل بر خویشتن است.

هوش مصنوعی: به خاطر رسیدن به او، شاید صد تا کمند به بازوی ارزشمندش انداختند.

هوش مصنوعی: او پایش را بر روی زمین محکم گذاشته و از جایش حرکت نکرده است، مانند یک فرد مشهور و نامدار.

هوش مصنوعی: سپس آتش را گشاوش کرد و به آن گرد و غبار افشاند.

هوش مصنوعی: شیر جنگل، که به معنای نماد قدرت و شجاعت است، به خاطر بدگمانی‌ها و سوءظن‌ها، خود را در برابر آتش و خطرات محافظت می‌کند و در جستجوی آرامش و امنیت است.

هوش مصنوعی: سپس فرمانده سپاه کمان را بالا برد، زه را در کمان گذاشت و آن را به سمت هدف نشانه رفت.

هوش مصنوعی: تیر از جمشید جم خارج شد و وقتی به سمت چپ پرتاب شد، به طرز عجیبی به سمت راست منحرف شد و در نهایت به سمت راست خم و راست شد.

هوش مصنوعی: هلال ماه از میان ابرها نمایان شد و به زیبایی بر روی دندانه‌های خمیده ی‌ نگاره‌ای تکیه کرد.

هوش مصنوعی: با دور شدن از راه نادرست، حقیقت نمایان می‌شود و در نگاه چپ، شکلی از اژدها پدیدار می‌گردد.

هوش مصنوعی: وقتی نام سرور و líder بلند شد، مانند پرنده‌ای که روی لانه‌اش نشسته است.

هوش مصنوعی: صدایی از دلِ زمین برخاست و دریا را به خروش واداشت، به گونه‌ای که کوه‌ها نیز به لرزه درآمدند.

هوش مصنوعی: سردار سپاه تیر دیگری را بلند کرد و آن را به طور مرتب آماده پرتاب کرد.

هوش مصنوعی: چشمان او به قدری تحت تأثیر قرار گرفتند که مانند تیر زهر آگین کور شدند و در برابر او، زیبایی‌های ماه و آسمان بی‌نظیر به نظر نمی‌رسیدند.

هوش مصنوعی: ابر به خود پیچید و با صدای بلند فریاد زد، گویی که اهریمن به خروش آمده است.

هوش مصنوعی: یک دود به وجود آمد که بویی از نبرد و جنگ را به همراه داشت و در آسمان آبی پیچید.

هوش مصنوعی: سردار با قدرت و شجاعت به سمت شمشیر رفت و مانند فیل مستی، انرژی و هیجان در او جوشید.

هوش مصنوعی: تیغی به تیزی مرگ به وجود آوردی که مرگ را دچار نقص و آسیب کردی.

هوش مصنوعی: اگر به کوه بروی و از شدت ترس و تیزی آن بترسی، آن‌چنان تحت تأثیر قرار می‌گیری که گویا خودت به دو نیم تقسیم می‌شوی.

هوش مصنوعی: تو به کوه او رساندی، در حالی که دل پر از کینه‌ای را به او منتقل کردی و از او خواستی که با احتیاط و احتیاط بیشتری عمل کند.

هوش مصنوعی: طلسمی در میان پنهان شده است که تنها راه رهایی از آن، بریدن و قطع کردن است.

هوش مصنوعی: فرمانده را از غلاف بیرون بیاورید، چرا که کوه قاف از ترس او به لرزه درآمده است.

هوش مصنوعی: او آنقدر بر میان آتش ضربه زد که دود سیاهی از جانش بلند شد.

هوش مصنوعی: جهان در زمان خطر بزرگ، از چنگال یک موجود عجیب و ترسناک رهایی یافت و به دو بخش تقسیم شد.

هوش مصنوعی: سام به خاطر پایان دادن به کار جادو، خود را به آب انداخت.

هوش مصنوعی: در همان لحظه که زمان نماز فرا رسید، به نزد سیمرغ آمد و به سوی او رفت.

هوش مصنوعی: به پرنده خوشبختی که به او سلام می‌فرستم، چرا که از تو دوباره زنده شده و به حیات برگشته است.

هوش مصنوعی: دلت را از این درد شدید نجات دادی، دردی که هیچ‌کس دیگر نتوانسته بود با آن مقابله کند.

هوش مصنوعی: دلی از درد و رنج شکسته‌ام و بر کسانی که به حقایق بی‌اعتنا هستند، نفرین می‌فرستم.

هوش مصنوعی: در این گفتگو، سیمرغی کهن و با تجربه حضور دارد که به طور شجاعانه و با اراده، از راه قلواد به میدان می‌آید.

هوش مصنوعی: همراه با رضوان، همچون بادی، گروهی دیگر از پس آن، مانند نسیمی دیگر آمدند.

هوش مصنوعی: هر کسی به دیاری رفت، برخی به هند و چین و برخی به راه روم.

هوش مصنوعی: همه به سام سوار، که از بند گرفتار یاری یافته، تبریک می‌گویند و او را ستایش می‌کنند.

هوش مصنوعی: کسی که از مشکلات و دردسرها رهایی یافته، دنیایی تازه و متفاوت را تجربه می‌کند و زندگی تازه‌ای را می‌بیند.

هوش مصنوعی: سام با سیمرغ قراردادی بست که نباید آن را شکست.

هوش مصنوعی: هر کسی که از فرزند تو به دنیا می‌آید و از خاندان و نژاد توست.

هوش مصنوعی: من در هر شرایطی به محبوبم وفادار خواهم ماند و به او نیکی خواهم کرد، چه در دنیا و چه در آخرت.

هوش مصنوعی: او سخن گفت و از آنجا به سمت کوه البرز پرواز کرد.

هوش مصنوعی: سردار جنگ بر اسبش نشسته و رنگ موی سرش مثل سرمه سیاه است، و در کنار او جنگجویی با دندان‌های تیز و آماده به نبرد حضور دارد.

هوش مصنوعی: پس از اینکه رضوان به اوج مقام رسید، از آنجا به سمت شهری به نام شارسان تصمیم گرفت و حرکت کرد.