هوش مصنوعی: ابتدا به یاد خداوند می‌افتم، چرا که اوست که هر مشکل و دشواری را حل می‌کند.

هوش مصنوعی: حال بجای جام، داستانی را برایت روایت می‌کنم که از کارهای سام حکایت دارد.

هوش مصنوعی: اگر زبانم را مثل خلخال طلا بیارایم، سخن سنج و موزونی را روی آن سوار می‌کنم.

هوش مصنوعی: حال نوبت این است که من یک داستان شگفت‌انگیز را از گفتارهای قدیمی به هم پیوند بزنم.

هوش مصنوعی: زمانی که از این خانه و زندگی بیرون بروم، چیزی از خودم به جا بگذارم که یادآور من باشد.

هوش مصنوعی: هر ذره‌ای از خاک من پس از مرگم به عنوان یادگاری باقی‌مانده است.

هوش مصنوعی: اگر خودم به هدف برسم، پایم برای رسیدن به آرزوهایم خواهد بلند شد.

هوش مصنوعی: من این نامه مشهور را نوشته و به آن می‌پردازم تا از من باقی بماند و یادگاری از من به یادگار بگذارد.

هوش مصنوعی: اگر تقدیر و سرنوشت غیر از این نمی‌تواند باشد، آرزوهای زیادی باقی می‌مانند که به حقیقت نمی‌پیوندند.

هوش مصنوعی: زمانه تنها بر من ظلم نکرده و نمی‌بینم کسی را که از ظلم او رهایی یافته باشد.

هوش مصنوعی: دنیا مانند یک نیروی قدرتمند و سریع است و خوش به حال آن کسی که توانسته است از آن نیروی قهری رها شود.

هوش مصنوعی: بیا تا از دوست دست خود را بشوییم و در دام او گرفتار نمانیم.

هوش مصنوعی: اگر به زندگی قدری توجه کنیم و در سرنوشت خود تأمل کنیم، متوجه می‌شویم که باید بر مشکلات غلبه کرده و با اعتماد به نفس در میدان زندگی حاضر شویم.

هوش مصنوعی: بهار از دل خاک گل‌ها را می‌روید و در چمن عروسکی زیبا جلوه‌گری می‌کند.

هوش مصنوعی: از یک سو، گل نرگس جامی برداشت و از سوی دیگر، گل لاله از پر بودن ساغر صحبت کرد.

هوش مصنوعی: بنفشه به خاطر زلفش، وضعیت آشفته و پریشانی من را به من یادآوری کرد.

هوش مصنوعی: بلبل از دل‌تنگی‌اش فریاد و ناله می‌کرد، مگر اینکه غنچه به او ظلمی کرده باشد.

هوش مصنوعی: در چنین روزی که همراه با شادی است، اگر این لحظه در زمان جوانی باشد، بسیار زیباتر و دل‌انگیزتر خواهد بود.

هوش مصنوعی: جوانی را باید با شادی و سرور سپری کرد، زیرا لذت و خوشی بهترین هم‌نشین جوانی است.

هوش مصنوعی: پس از ما مدت‌های زیادی خواهد گذشت که گل‌ها شکوفا می‌شوند و بهارها می‌آیند.

هوش مصنوعی: هزاران تحسین بر زبان راستگویان باد، بر کسی که این داستان را با زیبایی روایت کرد.

هوش مصنوعی: اگر نویسنده حق را نگوید و از نوشتن مطلب درست دوری کند، بهتر است که در بهشت باقی نماند.