شمارهٔ ۶ - فی مدح الصاحب السعید جلال الدین الخوافی طاب ثراه
ای خادم سنبل تو عنبر
وز لعل تو رفته آب کوثر
در تنگ ز تنگ شکّرت قند
در شور ز پسته ی تو شکّر
هندوی خط تو نافه ی چین
لالای لب تو لؤلؤی تر
با مهر رخ جهان فروزت
از چشم فلک فتاده اختر
داریم در آرزوی رویت
سر بر کف دست و دست بر سر
بگشای ز صبح شام شبگون
بنمای ز شعر نقش شستر
پیش آر بوقت صبح باده
پر کن بگه صبوح ساغر
ادامهٔ شعر تایپ نشده (تصحیح سهیلی خوانساری صفحهٔ ۱۳۹)
شمارهٔ ۵ - مخمس فی مدح ملک الاعظم خسرو السواحل نظام الدولة و الدین کیقباد الهرموزی طاب ثراه: بر آمد آن مه خورشید منظر از درگاهشمارهٔ ۷ - فی مرثیة ملک الاعظم ناصر الدنیا و الدین محمد بن البرهان: رنگ شفق نگر که چو خورشید روشنست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای خادم سنبل تو عنبر
وز لعل تو رفته آب کوثر
هوش مصنوعی: ای خدمتگزار سنبل، بوی خوشی مثل عنبر از تو به مشام میرسد و آب کوثر از لعل تو جاری شده است.
در تنگ ز تنگ شکّرت قند
در شور ز پسته ی تو شکّر
هوش مصنوعی: در شرایط سخت و کمبود، شیرینی به وجود میآید. در زمانی که انسان در تنگنا قرار دارد، لذت و خوشیهایی که از آن چیزهای کوچک به دست میآورد، بیشتر احساس میشود.
هندوی خط تو نافه ی چین
لالای لب تو لؤلؤی تر
هوش مصنوعی: خط زیبای تو مانند نازکای چین و صدای دلنشین لبهایت همچون مروارید است.
با مهر رخ جهان فروزت
از چشم فلک فتاده اختر
هوش مصنوعی: با زیبایی چهرهات، جهان روشنایی یافته و از نگاه آسمان ستارهای به زمین آمده است.
داریم در آرزوی رویت
سر بر کف دست و دست بر سر
هوش مصنوعی: ما به امید دیدن رویت، سر را بر دست گذاشته و دست را بر سر خود میگذاریم.
بگشای ز صبح شام شبگون
بنمای ز شعر نقش شستر
هوش مصنوعی: از سپیدهدم، شبنشینی را آغاز کن و با شعر، تصویر زیبایی را به نمایش بگذار.
پیش آر بوقت صبح باده
پر کن بگه صبوح ساغر
هوش مصنوعی: در صبح زود، باده را آماده کن و به زود از آن بنوش.