هوش مصنوعی: زمانی که از زیر آسمان پهناور، چهره‌ی پادشاهی با تاج زرین و تختی باشکوه نمایان شد.

هوش مصنوعی: از بلندی آسمان بر زمین افتاد و به نشانه فروتنی بر نعل اسب امیر بوسه زد.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به تأثیرات و ویژگی‌های مختلف زمین و آسمان اشاره می‌کند. او از سرشت خوشایند و بخشندگی زمین که به نوعی بر اثر عشق و دوستی شکل گرفته، سخن می‌گوید. همچنین در مورد تنش‌ها و چالش‌ها در جوامع انسانی و تأثیرات آن بر زندگی و سرنوشت افراد، بحث می‌کند. در این معانی، طبیعت و روابط انسانی در کنار یکدیگر قرار دارند و نشان می‌دهند که چطور محبت و تنش‌ها می‌توانند بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارند.

هوش مصنوعی: ستاره تأیید از سمت مشرق شمشیرش طلوع کرده و آسمان پادشاهی را تحت تأثیر فرمانش قرار داده است.

هوش مصنوعی: با ضربه شمشیر او، آسمان نیز سپر طلایی خود را می‌شکند و تیر در دست او قلم را از کار می‌اندازد.

هوش مصنوعی: پادشاه هفت اقلیم و آسمان‌ها در مقابل مقام او بسیار کوچک و ناچیز است و چهار پایه‌ی عالم در برابر نعمت‌های او بی‌اهمیت به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: عالم بخشش می‌کند و روزی‌ها را تأمین می‌کند. او مانند یک سرپرست است که در همه جا حکم می‌راند و مانند یاری است که در هر جا کمک‌رسان است.