خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » رباعیات » شمارهٔ ۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>امشب که حریفان همه مستند و خراب</p></div>
<div class="m2"><p>من در تبم و نیست مرا تاب شراب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ای رنج بسوی ما قدم رنجه مکن</p></div>
<div class="m2"><p>وی تب ز من سوخته دل روی بتاب</p></div></div>

دیوان خواجوی کرمانی به اهتمام و تصحیح احمد سهیلی خوانساری » تصویر 527

شمارهٔ ۱۰

امشب که حریفان همه مستند و خراب
من در تبم و نیست مرا تاب شراب
ای رنج بسوی ما قدم رنجه مکن
وی تب ز من سوخته دل روی بتاب

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر در حال توصیف حال و هوای خود است. او می‌گوید که در حالی که دیگران مست و شاداب هستند، او در عذابی درونی به سر می‌برد و تاب تحمل شراب را ندارد. شاعر از یک معشوقه یا فردی خواسته که به او نزدیک نشود و از درد و رنج او فاصله گیرد، در حالی که تب و بی‌تابی او هم به نوعی به معشوقه‌اش اشاره می‌کند.

شمارهٔ ۸

شمارهٔ ۹

هوش مصنوعی: امشب همه دوستان در حال نوشیدن و شادمانی هستند، اما من در آشفتگی و حیرت از شراب، تحمل این حال را ندارم.

امشب که حریفان همه مستند و خراب

من در تبم و نیست مرا تاب شراب

هوش مصنوعی: ای درد، لطفا به سوی ما نیا، زیرا که من با دل سوخته از عشق تو در آتش تب می‌سوزم.

ای رنج بسوی ما قدم رنجه مکن

وی تب ز من سوخته دل روی بتاب

شمارهٔ ۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده