گنجور

شمارهٔ ۴۲

آنکو ز عقیقش آب شکّر رفتست
بر سرو سهی رخش چو گل بشکفتست
گر زانک بخفت هیچ عیبش مکنید
آن بخت بدمنست از آنرو خفتست

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

آنکو ز عقیقش آب شکّر رفتست
بر سرو سهی رخش چو گل بشکفتست
هوش مصنوعی: آن کسی که از عقیقش شیره‌ای شیرین جاری شده است، بر قامت زیبا و لحن خوشش مانند گل شکفته شده است.
گر زانک بخفت هیچ عیبش مکنید
آن بخت بدمنست از آنرو خفتست
هوش مصنوعی: اگر کسی خوابش برد، هیچ عیبی به او نگیرید؛ چون بخت او بد است و به همین خاطر خوابش برده است.