خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » رباعیات » شمارهٔ ۱۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای از می لعلت شده جان مست و خراب</p></div>
<div class="m2"><p>از جام عقیقین فکن آن لعل مذاب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>با همنفسی حاصل اوقات عزیز</p></div>
<div class="m2"><p>این یک دو نفس که می توانی دریاب</p></div></div>

دیوان خواجوی کرمانی به اهتمام و تصحیح احمد سهیلی خوانساری » تصویر 527

شمارهٔ ۱۲

ای از می لعلت شده جان مست و خراب
از جام عقیقین فکن آن لعل مذاب
با همنفسی حاصل اوقات عزیز
این یک دو نفس که می توانی دریاب

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به حالتی از مستی و شیفتگی اشاره دارد که ناشی از نوشیدن می لعل (شراب زیبا) است. او از دوستش می‌خواهد تا از جام عقیقین (جامی زیبا) آن لعل مذاب (شراب) را بریزد. شاعر بر اهمیت لحظات با ارزش زندگی تاکید دارد و می‌گوید این چند نفس که در کنار همنفسش دارد، باید مورد توجه قرار گیرد و از آن لذت ببرد.

شمارهٔ ۱۰

شمارهٔ ۱۱

هوش مصنوعی: ای کسی که از نوشیدن می لعل رنگی، جانت مست و خراب شده، از جام عقیقین بریز آن لعل ذوب شده.

ای از می لعلت شده جان مست و خراب

از جام عقیقین فکن آن لعل مذاب

هوش مصنوعی: با کسی که همدم و رفیق خوب است، لحظات خاص و ارزنده‌ای را می‌توان سپری کرد، پس این یکی دو نفسی که در کنار او هستی را قدر بدان و به ارزش آن پی ببر.

با همنفسی حاصل اوقات عزیز

این یک دو نفس که می توانی دریاب

شمارهٔ ۱۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده