بیت یکی به آخر مانده از سعدی است:
سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل 30

همه صحبت ها درست ؛ ولی حسودان شخصیت انسان را زیر سوال میبرند و تولید شک میکنند. همانطوری که سعدی گفته ادم را افسرده میکنند

دنیایی از معنی در همین یک بیت نهفته است؛
مهر چندان که کشد تیغ و نماید حدت
ذره دلشده را آتش خور کم نشود
صبح را چون نفس صدق زند باشه چرخ
مهر خاطر بدم سرد سحر کم نشود
بیت اول به این معنی است که اگر مهر معشوق در دل عاشق تند و تیز شود ، این دل کوچک پر از گرمی مهر همانند خورشید که تابنده و گرمی بخش می ماند و چیزی از گرمی آن کم نمی شود
بیت دوم هم اشاره به خورشید دارد"شه چرخ" استععاره از خورشید است؛
اگر همچون نسیم صبح که صادقانه با طلوع خورشید هم نفس می شود با معشوق هم نفس شوی با سردی هایی که در زندگی و روابط عاشق و معشوق پیش می آید با صداقت می توان گرمی مهر و دوست داشتن را همیشه نگه داشت.
نمی دونم چه قد تونستم منظور خودم و برسونم
خیلی سخت بود
یکی باید بیاد تفسیر من و معنی کنه و یک حاشیه بر توضیح من بنویسه!
کلا شعر قشنگیه منظورم این بود!

سلام
بیت چهاردهم اینگونه صحیح است و مشکل وزن پیدا نمی کند :
که بآشوب مگس نرخ شکر کم نشود

این غزل استقبالی از غزل جناب سعدی است با مطلع :

هر کسی در حرم عشق تو محرم نشود
هر براهیم به درگاه تو ادهم نشود