هوش مصنوعی: اگر من در جایی که او هست سر خود را بلند کنم، یا اگر از راحتی و ناز او دور شوم، در واقع به خودم ظلم کرده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر عشق و علاقه انسان‌ها را از بند آزادی می‌برد، و اگر او را به حالت تسلیم می‌کشاند، این همان نظر و‌اندیشه افرادی است که به محبت و دوستی پایبندند، زیرا این نظر از آنِ خود عشق است.

هوش مصنوعی: با اینکه از چهره‌اش دور هستم و همچون چشم‌بدی که همیشه در ترس و نگرانی است، اما حافظه‌ام از دعای او و عشقش محافظت می‌کند.

هوش مصنوعی: هیچ چیز دیگری در دست ندارم که به پای او بیندازم به جز سرم که آن را به عنوان احترام به خاک پایش تقدیم می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر کسی ادعای کشته شدن به خاطر عشق یک معشوق را دارد، نیازی به اثبات این ادعا نیست، چون خود معشوق گواهی بر این ادعاست.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در عالم نوشته و به تصویر کشیده شده، از خود شگفتی و زیبایی دارد، اما شگفتی واقعی در زیبایی اوست که فراتر از همه اینهاست.

هوش مصنوعی: تا زمانی که چشم، زیبایی‌های دلربای او را دیده، دل در گرفتار حالتی از عشق و شوق اوست و جان نیز در درد و رنج عشق او به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: هر زبانی که به آن گوش می‌سپارم، صحبت از ماست و هر جایی که به داستان‌ها گوش می‌زنم، به ماجرای او اشاره دارد.

هوش مصنوعی: خواجو بیان می‌کند که کسی که در زندگی خود به قناعت و رضایت دل از داشته‌هایش می‌رسد، در واقع به پادشاهی برتر دست یافته است و افراد دیگر در فهم معنویات و ارزش‌های واقعی، به نوعی وابسته و نیازمند به او هستند.