هوش مصنوعی: این بیت به اهمیت و ارزش درونی اشیا اشاره دارد. در واقع، جوهر واقعی هر چیز همانی است که در ذات و باطن آن نهفته است. مانند جواهری که در دل معدن وجود دارد یا همانند می که خاصیت‌های خاصی از روح و جان را در خود دارد. این از این نظر مهم است که اصل و جوهر هر چیز در واقعیت آن نهفته است و ظاهر ممکن است فریبنده باشد.

هوش مصنوعی: سنگ یاقوت زیبا در لبِ جام یاقوتی وجود دارد، یا اینکه اشکال براق چشم این جام، به مانند چشمه‌ای از یاقوت می‌درخشند.

هوش مصنوعی: از این به بعد من و میخانه، زیرا برای عاشقان، خاکی در خمخانه بهتر از خانهٔ خان است.

هوش مصنوعی: ای ساقی، زیبای من، در لیوان عقیقینی که در دست داری، شرابی بریز که از آن، قطراتی از خون جگر در دل‌ها جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: یک لیوان از آن نوشیدنی خوشمزه و قرمز رنگ به من بده، زیرا گرم شدم و دل من در حالت تنگی و ناراحتی قرار دارد.

هوش مصنوعی: ما غافل هستیم و این عمر با ارزش از دست می‌رود. افسوس بر زمانی که با بی‌توجهی گذشت.

هوش مصنوعی: هر کسی که در غم آن انسان بی‌نظیر و غریب است، نباید نگران وقایع و حوادث زمانه باشد.

هوش مصنوعی: زیبایی و ویژگی‌های تو به قدری منحصربه‌فرد است که هیچ کدام از صفات دیگران قادر به جلب توجه دل‌ها نیستند و همه به سوی تو جذب شده‌اند.

هوش مصنوعی: بهتر است درباره محبت خود با دیگران صحبت نکنی، چرا که کلام تو برای معشوق همچون نوری است که جان او را روشن می‌کند.