هوش مصنوعی: در حضور فرد با درک و فهم بالا، نیازی به طلب و درخواست نیست؛ همان‌طور که در عشق و محبت، نیازی به عبادت و درخواست وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در صبح زود، صدای دلنواز یک نغمه از دل یک دل‌سوز به گوش می‌رسید که این شعر را بر روی ساز می‌نواخت.

هوش مصنوعی: ای دوست، تو مانند یک پرده‌ای هستی که زیبایی‌های بصری را به حالت سوزناک درآورده‌ای. تو جانِ سازنده‌ی مجلس راز و اسرار هستی و در برابر دیده‌های دیگران، مظهر زیبایی و جذابیت هستی.

هوش مصنوعی: اگر بر تو سایه‌ای از مهر و محبت باشد، بتوانی سایه‌ای بر آسمان بیفکنی.

هوش مصنوعی: برای اینکه در نهایت به مقام و موقعیت محمود دست یابی، باید مانند غلام ایاز تلاش کنی و خود را برای این هدف آماده کنی.

هوش مصنوعی: دل دیوانه‌ای که به محبت می‌سوزد، به عشق با آگاهی و خرد می‌تپد.

هوش مصنوعی: به دنبال کسب مقام و ثروت از طریق کسانی نباش که خود را در جایگاه بالایی می‌بینند و همچنین از کسانی که فقیر و بی‌چاره‌اند دوری کن، زیرا این روند تو را به جایی نخواهد رساند.

هوش مصنوعی: یا بیایید در سختی‌های زندگی بسوزید، یا به زندگی ادامه دهید و با آن کنار بیایید.

هوش مصنوعی: این مسیر را رها کن، زیرا دل پاکی در آن پیدا نمی‌شود. به سمت عراق نرو و به حجاز برو.

هوش مصنوعی: اگر ساز نمی‌زنی، پس آن سوز و عشق کجاست؟ و اگر صدایی داری، پس آن آواز کجاست؟

هوش مصنوعی: بیدار شو خواجو، چرا که پرنده دل در باغ نشاط می‌رقصد و روح در حال پرواز است.

هوش مصنوعی: چشمان جان خود را باز کن، زیرا پرنده عالی و مقدس تنها به وسیلهٔ دیدگاه باز و صاف، قابل دسترسی است.