هوش مصنوعی: ای لب‌های زیبا و شیرین تو هم مانند شکر نازک و هم چون شراب خوشمزه‌ای هستی. و دل من که پر از غم و درد است، هم به مانند نمک تلخ و هم به مانند کباب دل‌چسبی است.

هوش مصنوعی: خط و لب تو به زیبایی طوطی و شیرینی شکر است و زلف و چهره‌ات مانند شب تیره و ماه درخشان می‌باشد.

هوش مصنوعی: موهای تو و من پر از گره و دردسر است، اما چشمان تو و بخت من در زیر تأثیر می و خواب قرار دارند.

هوش مصنوعی: اگر تو همچون بت، مرا از خودت دور کنی، سایه‌ات هرگز از نور آفتاب جدا نخواهد شد.

هوش مصنوعی: زیبایی تو در چشمان من مثل شرابی است و محبت تو در وجود من همچون گنجی با ارزش است که در دل ویرانه‌ای نهفته است.

هوش مصنوعی: درد من به خاطر فراق او به قدری سخت و عمیق است که عذاب دوزخیان در قیامت هیچگونه به آن نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: ای بدن اگر دل شما از بند عشق او رهاست، در آن گام مگذار. و ای دل، اگر عاشق هستی، از محبت او دور نشو.

هوش مصنوعی: چشمم مدتی به خاطر اشک نمی‌تواند دور از گریه باشد، همچنان که مردم دریا نمی‌توانند از آب دور شوند.

هوش مصنوعی: اگر روی محبوب را پنهان کنی، این کار باعث خواهد شد که فریادی برآید. در نتیجه، گردن‌کش و بزرگی مانند آصف، که در شرق مشهور است، به درگاه تو خواهد آمد.