هوش مصنوعی: زمانی که طوطی سخن می‌گوید و تو شکرش را می‌کنی، گویی زندگی به طعم شیرین‌تر تبدیل می‌شود، و وقتی که روح تو در مسیر حق سیر می‌کند، همان روح به نوعی دیگر می‌میرد.

هوش مصنوعی: چرا که ستاره جوزا در آسمان مانند جامی است که به تو نزدیک می‌شود و زمانی که تو لباس خود را می‌پوشی، آن ستاره به سوی کمر تو می‌آید و حس می‌کند که تو در حال آماده شدن هستی.

هوش مصنوعی: هر لحظه بوی خوش مشک در زلف تو حضور دارد، و هر شب شمع آسمانی در حضور تو خاموش می‌شود.

هوش مصنوعی: آیا کسی در میان زنده‌دل‌ها هست که جانش را برای تو فدا کند؟ زیرا کسی که جانش را برای تو ندهد، در برابر درگاه تو مانند مرده‌ای خواهد بود.

هوش مصنوعی: پایداری و استقامت کسی واقعی است که در راه تو گام برمی‌دارد، و فردی که بصیرت و نظر دارد، کسی است که وقتی به تو نگاه می‌کند، تحت تاثیر قرار می‌گیرد و می‌میرد.

هوش مصنوعی: هر موجودی که احساس و درک عمیق داشته باشد و از زندگی خود آگاه باشد، زمانی که فهم و شعور تو را درک کند، برای آگاهی از تو و اخبار تو، جان خود را فدای این اطلاع می‌کند.

هوش مصنوعی: ای شاه دل‌ربایان، لب‌های شیرینی خود را بگشایید تا فرهادی که مانند خواجوست، به خاطر زیبایی تو جان بدهد.