هوش مصنوعی: زمانی که آن آشوب به پا می‌خیزد، هزاران مشکل و فتنه دیگر نیز به وجود می‌آید و به محض اینکه این آشوب فروکش کند، همه جا پر از هیجان و جنب و جوش می‌شود.

هوش مصنوعی: جانم هرگز از خاک سر کویت جدا نخواهد شد، حتی اگر خون من بر روی آن خاک ریخته شود.

هوش مصنوعی: ای ساقی، همچنان که آتش روی تو مثل آتش است، آب می‌تواند بر آتش غم من بریزد و قلبم را آرام کند.

هوش مصنوعی: با یک صوفی خالص نگاه کن، در مشکلات عاشقان آویزان باش، زیرا دلی که از عشق پاک است، از درد و رنج نمی‌ترسد.

هوش مصنوعی: اگر چشمانت جان مرا بخواهند، در حالتی می‌افکم که فقط با نگاهی به چشمانت مقابله نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از خاک من ریشه می‌گیرد، اگر خاری هم باشد، وقتی کسی از کنار تو عبور کند، به دامن تو می‌چسبد و به تو تعلق می‌یابد.

هوش مصنوعی: آدمی که از ریشه و تربیت خود جدا نشود، نمی‌تواند به راحتی از دست بندگی و وابستگی رهایی یابد. کسی که به نوعی با تو ارتباط دارد، نمی‌تواند به آسانی دور شود و خود را آزاد ببیند.