هوش مصنوعی: عاقل به عاشق دلسوخته نصیحت نمی‌کند و سلطان هم بر بنده‌ای که در زحمت است، فشار نمی‌آورد.

هوش مصنوعی: ای دوست گرامی، تو از غم جدایی من چه می‌دانی؟ تنها من هستم که این درد را احساس می‌کنم، همچنان که یعقوب از فراق چهره فرزندش رنج می‌برد.

هوش مصنوعی: اگر سیل از چشمه‌سار من روان شود، مانند دجله‌ی بغداد خواهد شد و دامن کوه الوند را پر خواهد کرد.

هوش مصنوعی: ای آقا، مرا سرزنش نکن، زیرا در دنیای معنوی، بی‌خبری از دانایی و عقل، خردمندان را هم دیوانه می‌کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زنده‌ام، هرگز عشق چهره‌ات را از دل نمی‌زنم. حتی اگر پادشاهی من را در بند کند یا یک پیر به من نصیحت کند، باز هم به عشق تو وفادار خواهم ماند.

هوش مصنوعی: فتنه‌ای که به پا خواهد شد، به این شدت است که مانند پرده‌ای بر چهره دنیا را کنار می‌زند و همه چیز را به هم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: دست‌زدن به من با سخت‌گیری نکن، زیرا همانطور که مگس از قند فاصله نمی‌گیرد، من هم از زیبایی‌های تو دل نمی‌کَنم.

هوش مصنوعی: در چشمان من، همیشه حسرت چهره تو وجود دارد و در قلب من، آتش جدایی و فراق تو نمی‌گذارد که آرامش پیدا کنم. این حالت تا کی ادامه خواهد داشت؟

هوش مصنوعی: وقتی که بنده مجبور به اطاعت از فرمان تو شود، مانند کسی است که در برابر خداوند سر تسلیم فرود نمی‌آورد.