هوش مصنوعی: چه صدای شادی‌بخشی که خداوند صفات فرشتگان را به تو بخشید و تو را برای پرورش و تعلیم انسان‌ها در دنیای خود تعیین کرد.

هوش مصنوعی: حال که در زمانه‌ای که در آن زندگی می‌کنی، به خودت می‌بالید، نشان ارزش و مقام تو بر آسمان برافراشته شده است.

هوش مصنوعی: مرا از یاد مبر و بگذار که به یاد تو بمانم، همان‌گونه که گردش روزگار هیچ‌گاه تو را فراموش نکرد.

هوش مصنوعی: هنگامی که از فرد بزرگوار، بزرگواری و نیکی باقی بماند، خوشا به حال کسی که همیشه نیکی کرده و بذری از خوبی را در دل‌ها کاشته است.

هوش مصنوعی: توجه به این نکته که من تو را به دست آوردم، در حالی که تو تمام سرزمین‌های شام را به دست آوردی، چه فایده‌ای دارد که سلطنت تو بر شام به جایی نمی‌رسد وقتی که سفره صبحانه‌ات خالی است؟

هوش مصنوعی: اگر از صفات زشت و نکوهیده‌ای که داری آگاه نباشی، چگونه می‌توانی انتظار داشته باشی که در روزهای سخت و بحران‌ها، وضعیت خوبی داشته باشی؟

هوش مصنوعی: اگرچه جهان به آن چیزی که می‌خواهد همیشه پای‌بند نیست، اما من وادارم که به خواسته‌های تو احترام بگذارم و به تبعیت از آن ادامه دهم.