گنجور

شمارهٔ ۲۱ - فی طلب العیادة

ایا سپهر علّوی که رای روشن تو
ز شاه گنبد پیروزه گوی برباید
عروس کلّه طبعت بگاه جلوه گری
هزار دل برباید چو پرده بگشاید
بلطف طبع تو دیگر کجا تواند دید
هزار سال سپهر ار جهان بپیماید
قسم بشکّر نطقت که طوطی طبعم
بگاه مدح تو گفتن شکر همی خاید
از آن بحضرتعالی نیاورم تصدیع
که اتّصال مقیمی ملامت افزاید
میسّرم نشود روز و شب تفرّج و عیش
مرا شتر بعماری ز چین نمی آید
اگر بود مرضی بنده را امید آنست
که از قدوم شما صحتّش پدید آید
مرا تو عمر عزیزی اگرچه عمر عزیز
معینست که با هیچکس نمی پاید
توقعست ز خلقت که هرچه صادر شد
ز راه مرحمت از بنده عفو فرماید

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ایا سپهر علّوی که رای روشن تو
ز شاه گنبد پیروزه گوی برباید
هوش مصنوعی: آیا آسمان بلند که درخشش و نورانی بودن نظر تو از صدر این گنبد زیبا و پیروز، نور را خواهد گرفت؟
عروس کلّه طبعت بگاه جلوه گری
هزار دل برباید چو پرده بگشاید
هوش مصنوعی: وقتی زیبایی و جلوه‌های طبیعی نمایان می‌شود، هزاران دل را تسخیر می‌کند، همان‌طور که با برداشتن پرده زیبایی نمایان می‌شود.
بلطف طبع تو دیگر کجا تواند دید
هزار سال سپهر ار جهان بپیماید
هوش مصنوعی: با مهربانی و صفای روح تو، دیگر کجا می‌توان کسی را پیدا کرد که بتواند صد سال آسمان و زمین را ببیند و بگردد؟
قسم بشکّر نطقت که طوطی طبعم
بگاه مدح تو گفتن شکر همی خاید
هوش مصنوعی: به زبان ساده می‌توان گفت: قسم می‌خورم به زیبایی سخنت که جان کلامم، مانند طوطی، وقتی مدح تو را زمزمه می‌کند، از شادی به وجد می‌آید.
از آن بحضرتعالی نیاورم تصدیع
که اتّصال مقیمی ملامت افزاید
هوش مصنوعی: به خاطر شما نمی‌خواهم چیزی بگویم که موجب سرزنش و ناراحتی شود، چون ارتباط با شما باعث می‌شود این موضوع بیشتر شود.
میسّرم نشود روز و شب تفرّج و عیش
مرا شتر بعماری ز چین نمی آید
هوش مصنوعی: من نمی‌توانم روز و شب را بدون تفریح و خوشی بگذرانم، شتر، که نشانه‌ی ثروت و زندگی مرفه است، از چین به من نمی‌رسد.
اگر بود مرضی بنده را امید آنست
که از قدوم شما صحتّش پدید آید
هوش مصنوعی: اگر بنده به بیماری مبتلا باشد، امیدوارم که با حضور شما، سلامتی‌ام بازگردد.
مرا تو عمر عزیزی اگرچه عمر عزیز
معینست که با هیچکس نمی پاید
هوش مصنوعی: عمر تو برای من بسیار ارزشمند است، هرچند که عمر انسان مدت مشخصی دارد و در نهایت با هیچ‌کس باقی نمی‌ماند.
توقعست ز خلقت که هرچه صادر شد
ز راه مرحمت از بنده عفو فرماید
هوش مصنوعی: انتظار می‌رود که از خالق این دنیا، هر چیزی که به‌طور خیر و نیکو از بندگان صادر می‌شود، با محبت و رافت مورد عفو و بخشایش قرار گیرد.