هوش مصنوعی: مدیر کل عالم، مرکز فرمانروایی جهان، پناه سلیمان و فرزند آصف دوم.

هوش مصنوعی: روان تو به مانند پیکر شمس، که منبع قدرت و دین است، در دنیا خواهد درخشید و بر جهان تسلط خواهی یافت.

هوش مصنوعی: می‌خواهم بگویم که تو به دلیل عظمت و شکوهی که داری، از هر چیزی که در ذهن بگنجد بسیار فراتر و برتر هستی.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چرا به حال من بی‌توجهی، در حالی که رازهای پنهانی درباره تو به روشنی مشخص است.

هوش مصنوعی: مرا که به حضورم دعوت شده است، در میانه‌ی صد مشکل و آشفتگی گرفتار افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: در دنیا توجهی به انسان‌ها داده نمی‌شود، بنابراین چیزهای تازه و جالب از نکات و سخنان یونانی ارزش چندانی ندارند.

هوش مصنوعی: مرا به عنوان فردی باهوش و فرزانه خطاب نکن، چرا که در این دنیا هیچ خوشبختی‌ای را جز نادانی تجربه نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: قناعت من، که از زندگی خسته‌ام، نتیجه‌اش از نعمت‌های عالم بالا و برای سیراب کردن روح است.

هوش مصنوعی: نه مانند گروه نادانانی که از بدیهیات خوشحالند، همانند تصویری که از روی احساسات بی‌پایه و اساس به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: زندگی انسان و روح او به تربیت و آموزش بستگی دارد و این امر از نظر عقل و خرد اهمیت زیادی دارد. به عبارت دیگر، شکل‌گیری روحی طبیعی و روحی حیوانی به وسیله تربیت و یادگیری است.

هوش مصنوعی: من از این درد سر که به قلب تو وابسته است، هدفی دارم. اگر محبت تو را با تکان دادن سری نشان دهی، می‌خواهم چیزی بگویم.

هوش مصنوعی: وقتی که روشن است برای دانشمندان که توانایی‌های انسانی ناشی از غذا است،

هوش مصنوعی: اگر به خاطر درد و رنج زیاد، نیاز خود را به درگاه تو عرضه نکنم، خودت هم از حال من بی‌خبری.