هوش مصنوعی: اینکه با وجود کینه و ناراحتی‌های موجود در دل، باز هم رفتارهای زیبا و محبت‌آمیز دیده می‌شود، نشان می‌دهد که ما به سرنوشت شوریده و پرچالشی دچاریم.

هوش مصنوعی: عزیزم، تو تنها کسی هستی که می‌توانی به ما کمک کنی؛ بدون تو هیچ‌چیز در زندگی‌ام درست نمی‌شود.

هوش مصنوعی: هر گیاهی که بعد از این از خاک قبر ما رشد کند، نشان از محبت و زیبایی ما خواهد بود.

هوش مصنوعی: من با امید به درمان، درد را تحمل می‌کنم، هرچند که درد تو خود همان درمان است.

هوش مصنوعی: این چه بویی است که ناگهان به مشام می‌رسد و این چه اتفاقی است که دوباره شروع شده است؟

هوش مصنوعی: صدای ناله و خواندن پرندگان سحرگاه، فضای چمن را پر از هیاهو و شلوغی کرده است.

هوش مصنوعی: اگرچه در پرورش جوانه‌های خاکی، عطر موهای تو وزندگی نسیم صبحگاهی را به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: برخیز و بیدار شو که با نسیم صبحگاهی، عطر دل‌فریب و لطیف گل‌ها در فضا پخش شده و زیبایی آنها را به رخ می‌کشد.

هوش مصنوعی: اگر خواجو نیست که دور از چهره‌ات باشد، پس چرا این زلف‌های هندوئی تو اینقدر آشفته و بی‌نظم هستند؟