شمارهٔ ۹۰
دلم با مردم چشمت چنانست
که پنداری که خونشان در میانست
خطت سر نامه ی عنوان حسنست
رخت گلدسته ی بستان جانست
شبت مه پوش و ماهت شب نقابست
گلت خودروی و رویت گلستانست
گلستان رخت در دلستانی
بهشتی بر سر سرو روانست
چرا خورشید روز افروز رویت
نهان در چین شبگون سایبانست
کمان داران چشم دلکشت را
خدنگ غمزه دایم در کمانست
بساز آخر زمانی با ضعیفان
که حسنت فتنه آخر زمانست
چرا خفتست چشم نیم مستت
زمخموری تو گوئی ناتوانست
ز زلفت مو به مو خواجو نشانداد
از آن انفاس او عنبر فشانست
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دلم با مردم چشمت چنانست
که پنداری که خونشان در میانست
هوش مصنوعی: دل من مانند مردم چشم تو است، به طوری که گویی خونشان در آن جاست.
خطت سر نامه ی عنوان حسنست
رخت گلدسته ی بستان جانست
هوش مصنوعی: شما با خطNice خود، زیبایی خاصی به نامه میدهید و به عنوان چهرهای زیبا همچون گلدستهای در باغ جان میدرخشید.
شبت مه پوش و ماهت شب نقابست
گلت خودروی و رویت گلستانست
هوش مصنوعی: شبت مانند چادر سیاه و زیبای ماه است، گلت در حال رشد و شادابی است و چهرهات همچون گلهای بهاری زیبا و دلنشین است.
گلستان رخت در دلستانی
بهشتی بر سر سرو روانست
هوش مصنوعی: گلستان زیبای تو در دل بهشتی قرار دارد که بر فراز درختان سرو جاری است.
چرا خورشید روز افروز رویت
نهان در چین شبگون سایبانست
هوش مصنوعی: چرا چهره درخشان تو مانند خورشید در روز، در سایههای شب پنهان است؟
کمان داران چشم دلکشت را
خدنگ غمزه دایم در کمانست
هوش مصنوعی: کمان داران چشم دلکش از عشق، همیشه تیر غمزه را در کمان خود دارند.
بساز آخر زمانی با ضعیفان
که حسنت فتنه آخر زمانست
هوش مصنوعی: پس از آنکه به این دنیا برمیگردیم، ارتباط و همراهی با افرادی که در شرایط سخت و با ضعف و آسیبپذیری مواجه هستند را فراموش نکن. چرا که زیبایی و حسن حقیقی تو در همین همراهی است و این همراهی میتواند در دوران سخت و پرآشوب باعث به وجود آمدن مسائل و معضلاتی شود.
چرا خفتست چشم نیم مستت
زمخموری تو گوئی ناتوانست
هوش مصنوعی: چرا چشمت در خواب و آرام است، گویی که از مستی ناتوان شدهای؟
ز زلفت مو به مو خواجو نشانداد
از آن انفاس او عنبر فشانست
هوش مصنوعی: از زلف تو، خواجو به دقت نشان داد که بوی خوب او همچون عطر عنبر پراکنده است.

خواجوی کرمانی