هوش مصنوعی: وقتی که عطر سنبل از باغ به مشام می‌رسد، به خاطر حسرتی که در دل دارد، گل‌های دیگر در چمن پژمرده و غمگین هستند.

هوش مصنوعی: شهری که به ظاهر توبه کرده، در دلش دردی پنهان دارد و به شکل خاصی بر پرده‌ی رازهای مردم خط و خش می‌اندازد.

هوش مصنوعی: چشم‌هایش مانند چشمان آهو است و بی‌تابی دل من مانند آهوی وحشی، از عشق او فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: چهره‌اش آن‌چنان زیباست که تمامی ویژگی‌های زیبایی در او به وضوح نمایان است و نشان از قدرت بی‌نظیر او دارد.

هوش مصنوعی: هنگامی که هنرمند نخستین، تصویر تو را خلق می‌کرد، از قلم او نقطه‌ای مانند قطره‌ای بر گل ریخته است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در کار تو، مادر زمان فرستاده‌ای از بی‌وفایی را تربیت کرده است.

هوش مصنوعی: در باغ بهشت، به مدت صد سال، گلی با زیبایی چهره تو چیده نشده است.

هوش مصنوعی: زلف‌های تو به اندازه حال من آشفته است، مگر این که حال آشفته من را شنیده باشد.

هوش مصنوعی: مسلمانان، آن زلفی که خواجو را به دل این هندو کافر کشانده است، چه زیبایی دارد!